Enes Papağan Şiirleri - Şair Enes Papağan

Sevdiğimi anlatıyorum ona,
Ah bir bilse,
Sevdiğimin o olduğunu.
Ah bir hissetse keşke,
Onu gördüğümde kalbimin durduğunu...

Senin aşkınla her yerim yanarken,
Bir bilsem, kimi beklediğini .
Umutsuzca adını sayıklarken,
Ah bir bilsem, kimi sevdiğini.

Özlem her yerimi sarmışken,

Bir gün pencerene bir kuş konarsa,
Ayağındada bir şiir bağlıysa,
Al içeriye,
durmasın soğukta.
Onu ben gönderdim.

Sen boşa dil döküyorsun karşımda,
Söylediğin her söz bir melodi gibi çalar kulağımda.
Ela gözlüm alın yazım,
Beni koyup gitme biçare yollarda.

Beni mahrum bırakma kokundan,

Atlar koşturuyor dağlarda,
Gidiyorlar uzak diyarlara.
Sana yazdığım şiirler var ağızlarında,
Güzelliğini duyuracaklar tüm insanlara.

Martılar uçuyor havada,

Seninle bir geceye başlamak,
Bir sabaha uyanmak,
Bir ömür beraber olmak istedim.
Olmadı, kaderimizde yokmuş,
Olursa olur olmazsa olmaz derler ya,
Artık olsun.

Dışarıya çıktığımda,
İnsanlara, kuşlara, hayvanlara.

Ormana gittiğimde,
Toprağa, nehirlere, ağaçlara.

Kalbimin en derinlerine yazayım ismini,
Ben ölene kadar orada durursun.
Öyle bir şeysin ki sen,
Anlatsam kitap olursun.

Bir mürekkep ol uğra kalemime,

Biliyorum şiirlerimi okuyup,
Dalga geçiceksin belki.
Güleceksin.
Ama bir gece sessizliğinde tek kaldığında,
Anlayacaksın beni...

Bir kabus gördüm uyandım,
Saatlerce ağladım,
Tüm dertler yalanmış anladım,
Annem babam olduktan sonra.

İstemem bir daha böyle kabusları,