Fırtınalı havalarda,
Seni sevmek daha güzel.
Yüzüme vuran o sert rüzgarda,
Sana şiirler yazmamla.
Bu fırtına,
Bir yanım sana doya doya bakmak istiyor,
Diğer yanımsa bakmaya kıyamıyor.
İnan bana Seni göremediğim günler,
Hiçte güzel geçmiyor.
Ben şair doğmuşum gelmişim bu dünyaya,
Duygularımı sana söyleyemiyorum,
Korktuğumdan mı yoksa sevdiğimden mi?
Geldiğinden mi yoksa gittiğinden mi?
Bana öyle bakma dayanamıyorum.
İnan bir tek seninle olmak isterim,
Ben gündüz nedir bilmem,
Geceleri beklerim...
Geceleri severim...
Geceleri yaşarım...
Geceleri sadece ben olurum dünyamda,
Saat gecenin üçü,
Büyük bir sessizlik var İzmirde,
Benim kalbimde gürültüler bitmiyor.
Yolları aydınlatıyor sokak lambaları,
Kapalı bütün evlerin ışıkları,
Biz hep yedek tutulduk,
Hep "nasıl olsa burada" dediler.
Bizi kaybetmekten korkmadılar hiç,
Kırmaktan çekinmediler.
Uğruna kırıldıklarımız.
Bitmeyecek mi bu illet çile?
Yok oluyorum gözünün önünde,
Sevdiğim ne olur gel, kalakaldım hasretinle.
Senin aşkınla yanıyorum,
Sensizlikle donuyorum,
Şimdi gelsem yanına,
Desem sen benim balımsın.
Sinirlenip de tuz basma,
Sen benim kalbimde açık bir yarasın.
Şimdi gelsem yanına,
Öyle bir çıkmazdayım ki sevdiğim,
Ne unutabiliyorum seni,
Ne de yanına gelebiliyorum.
Bende anlamadım,
Seni gerçekten seviyor muyum?
Seni bir gülün dikenini sevdiği gibi seviyorum,
Papatyanın yapraklarını,
Denizin dalgalarını sevdiği gibi.
Aynalarda seni görüyorum,
Dinlediğim şarkılarda sesin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!