Sanma sabahlar sensiz ediliyor,
Her gece bir gemi kalkar aklımdaki senden
Aşar düşünce denizlerini... pusulası ben
Günün ilk ışıklarıyla varır limana, ismi yine sen
Yüzümü yıkarım da ayılamam senden
Yaş Kırkbeş
Yol biraz daha var usta...
Belki acınası
Belki bayram havası
Kalmak gitmek arasında patinajdayım
Soramıyorsun ki
Hani Maçka’da...
O Arnavut kaldırımlı yolda
İlk defa elimi tutuşmuştun
Hafif bir yağmur çiseliyordu
Aylardan kasım
Sararmış çınar yaprakları
Mi gibi çizgimde kalmak istiyorum
Ne yukarı çıkıp tizleşmek
Ne aşağı inip pesleşmek
Fa, Re olmak istemiyorum
Doğru ses vermek istiyorum
Öyle sevdim ki...
Kıvrımlarında imkansız olmayı seçtim.
Tercih değildi benim ki, kalan tek odaydı gönlünde
İşte orayı rezerve ettim ben.
Sormadım hiç talihsizlik mi bu diye...
Artık ağlayamıyorum...
Son yağmurumu da sana verdim sevgili
Birikmiş ne deniz ne de göl kaldı bende
Karaya oturmuş geminin kaptanı var dümende.
Emin ol hep fora dedim rüzgarına
En obsesif yanım çocukluğum,
Korkuyorum, ya bir yerlerde unutursam diye...
Esaret ki ızdıraptır sensizlik
Kehr eder, kınımdan çıkmaz kalpsizlik
Sebebidir ruhumda kor ateşle sessizlik
Neşteri vur yüreğe, aksın acı talihsizlik
Kıvılcımlar düşmüş yüzündeki kelebeğe
Ben hep üniforma kokusu zannettim,
Değilmiş baba!
Şimdi anladım,
Çok garip ,
Sigara içerken anladım,
Biraz şarap
Bir kaç saat sonra güneş doğacak
Ve sen yine batacaksın usul usul
Göz kapaklarımda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!