Orhan Gülaçar Şiirleri - Şair Orhan Gülaçar

Bazen sen düşüyor içime
Ara ara geliyorsun
Richter ölçeğinde sekiz şiddettin de
Sarsılıyor yüreğim
Tutunacak hiç bir yer yok !
Yıkılıyorum dizlerimin üstüne .

''Sonsuza kadar şarkı söyleyelim'' dedi gelincik...
-Sen piyano çal, ben keman...
''Olur'' dedi kelebek ;
-Notalar kanatlarım da yazılı...

Asmalı iki katlı evimiz vardı.
Asmanın Kökü alt katta
Yaprakları dalları çatıda
Üzümleri sarkardı balkonda
Kara çekirdekli tatlı ve mayhoştu .
Balkonu kaplardı boydan boya ...

Önce gün batımı öper denizi...
Martılar çekilir veda eder saygıyla...
Ay gelir uzun kollarıyla sarılır denize,
Balıkçıların lambaları yanar her yerde .
Gönüllerin romantik şarkısı başlar çalmaya..
Beyaz şampanya köpükleriyle ,

Şu deli gönlüm,
Tek direkli bir yelkenli.
Her gün tekneme birileri biner,
Güneşlenip eğlenip sonra inerler.
Ne ben veririm yüreğimi
Ne de onlar geçer gönlümden

Duyguların büyümediyse çocuksa;
Gecen gündüzün gökkuşağı olur.
Mavinin bütün tonlarıyla yaşarsın hayatı
Gece mehtap aramazsın, bilirsin
Gökten denize gece mavisi iner,
Umutlar bitmez,

Gökkuşağı seslendi karanlığın kulağına ;
Bende kırmızı, turuncu, sarı, mor ,
mavi, yeşil , lacivert var !..
Sende ne var ?
Karanlık çevirdi başını geceye
İyi bak dedi gökyüzüne ,"Yıldızlar var AY var .!"

İki kıyı , iki insan , bir deniz ..
Zorlama kardeşim kopmaz Ege !
Suyun her iki yakasına varır varan ...
Gider gelir bazen sürgün bazen efeler.
Sınır tanımaz balık kuş insan.
Baklavaları dolmaları sarmaları

İnsanlık öyle kolay değil;
İlmek- ilmek, emek - emek, sevgi gerek !
Bir lokma ekmeği
Kırk kere çiğneyip düşünmek gerek.
Mazeret üretenlerden değil,
Çare bulanlardan olun !

Heyyy! ...
Beni tanıyan varmı..?
Down Sendromu genetik bir farklılıktır,
Bir hastalık değildir...
Bilin istedim...
Benim adım DOWN