Doğan Türkdoğan Şiirleri - Şair Doğan Tü ...

Düzğün Baba ulu eren Demiş sizin olsun himmet Çıkmış dağın tepesine Mal davara etmiş hizmet Devrişliği vermiş boşa Demiş emeğinle yaşa Yeşillenmiş kuru meşe Düzğün dağın tepesinde İstememiş yoktan, varı Giymiş çarığı, şalvarı Beslemiş malı,davarı Düzğün dağın tepesinde Ululuğu gelir ondan Kalbi dolu mazlum insan İşinin ehli bir çoban Düzğün dağın tepesinde Dilekler tutulur burda Umut olmuş nice derde Kurbanlar kesilir pirde Düzğün dağın tepesinde Mekanı yurdu budadır Şimdi dolanır sırdadır Doğan Baba huzurdadır Düzğün dağın tepesinde Ozan Doğan Can Baba

Edep ehlli olan cana Gerekmez talim, terbiye Zaten onun muradıda Edep ehli olsun diye Korkma seni yaratandan Yaratlıdın aynı candan Yüreğinde taşıdığın Sevği, merhamette ondan Önünde hayatın yolu Sağın, solun nimet dolu Yaradan şükür eyle Asi olma insanoğlu Gayriye uzatma elin Yalana dolatma dilin El yara meylini verme Daima berk olsun belin Sahiplen işin,eşini Boşa kaynatma aşını Her davaya kafa yorma Derde salarsın başını Geçmiş günlere ağlama Gayretin yarine olsun Şen olsun evin, ocağın Sofrana bereket dolsun Yokluk Haktan gelen değil Yaratan insanoğludur Çalışıp emek edene Bin türlü nimet doludur Yıktığın var ise kaldır Döktüğün var ise doldur Unutmaki bu gönülde Hakka varılan bir yoldur Dünyaya kem gözle bakma Ateşlere verip yakma Senden sonra gelenler var Onlara harap bırakma Bir ağaç dik seni ansın Serçe kuşlar yuvalansın Günü geçip kuruyunca Bir gün bire ateşte yansın Ölümdür hayatın sonu Her can tadacaktır bunu Kimi ayakta yürürken Kimisi karşılar onu İşte geldin son durağa Eriyip aktın toprağa Geçer zaman, döner devran Dönersin bostana, bağa Şimdi gene dünyadasın Aynı havada sudasın Aradaki fark sadece Ayrı şekil simadasın Doğan Baba edep ile İnsan erermiş kemale Kenara dur edepsizden Şahla, sultan olsa bile Ozan Doğan Can Baba

Cananım ağlama taşa toprağa Umudun bağlama dala yaprağa Yeşil bez bağlama kuru budağa Çaresiz,dermansız kalsan da bile Hak seni özünden saldı dünyaya Başka varlık alıp koyma araya Aklın kemalınla düşün bir daha Sevdanı deryaya salsan da bile Gözünü aleme açtıktan beri İçinde duruyor Hakkın cevheri Ben donu giyenden içme kevseri Ateş ile nara yansan da bile Delikli taş bilmez neler ettiğin Neleri yıktığın neyi döktüğün Hangi gönül ile gelip gittiğin İçinde daralıp kalsan da bile Dost ile aradan kaldır perdeyi Sen sende ara bul derde çareyi Doğan yol bilmezden uzat arayı ޞah ile sultandan olsa da bile. Ozan Doğan Can Baba

Çağır gönül deryasından Çağır Şahım Ali gelsin Aşka düştüm sevdasından Çağır Şahım Ali gelsin Kamile kavğa yakışmaz Alim cahille çatışmaz Çağırırsan darda koymaz Çağır Şahım Ali gelsin Bırak böyle yoz işleri Dök eteğinden taşları Akıt gözünden yaşları Çağır Şahım Ali gelsin Derman olsun derdimize Melhem çalsın yaramıza Hakikatte aramıza Çağır Şahım Ali gelsin Kemaleti sende ara Elin açma uzaklara Doğan Düştük Ahu zara Çağır Şahım Ali gelsin Çağır Şahım Ali gelsin Gelsin bize himmet etsin Ozan Doğan Can Baba

Sabah yatağında gözün açınca Çağır Ya Hz.Muhammed Aliyı çağır Can beden girip vucud bulunca Çğır Ya Hz.Muhammed Aliyi çağır Evvel yüzün yıka karalanmasın Sonra ağzın yıka yalan dolmasın Kulağın temizle haset duymasın Çağır Ya Hz. Muhammed Aliyi çağır Aklını mes eyle kötü fikirden Gönlünü temizle kinden, kibirden Geç işin başına hamdu şükürnen Çağır Ya Muhammed Aliyi çağır Uzatma elini elin malına Dolatma dilini yalan dolana Gel işkence yapma canlı olana Çağır Ya Muhammed Aliyi çağır Şimdi abdest aldın hakikat ile Yola gideceksin tarikat ile Geç işin başına marifet ile Çağır Ya Muhammed Aliyi çağır Can Baba umut kesme dünya halından Lezzet anla kaymağından, balından Gelip geçeriken hayat yolundan Çağır Ya Muhammed Aliyi çağır Ozan Doğasn Can Baba

Bu güzelvatanın bir karışına Göz dikenin gözlerini oyarım Toprağına değil bir tek taşına Göz dikenin gözlerini oyarım Biz nasıl kurtardık bu güzel yurdu Yetmiş ikik millet hep bize vurdu Eren evliyalar himmet buyurdu Nenemden, dedemden böyle duyarım Bu şanlı milletin kara gününde Şahlanır ecdadı kalkar yerinde İşte Sarıkamış gözler önünde Allahu Ekberde yatar canlarım Her yüce tepede bir şehit yatar Aşkımız, şevkimiz orada atar Örnek Çanakkale dünyaya yeter Destanlar yazıyor kahramanlarım Ceddi celalimiz güç verdi bize Süpürdük düşmanı döktük denize Karanlıktan çıktık güne, gündüze Yurdu çiğnetmedi koç aslanlarım Sahipsiz değildir bu güzel vatan Doğan Can bu bayrak yükselir her an Kutsal emanettir bize atadan Mustafa Kemaller varlığım varım Ozan Doğan Can Baba

Bir zaman ne güzel demde devranda Kervan yürütürdük ulu divanda Çatallandı yürek kaldı gümanda Sen bir yana ben bir yana dağıldık Ede erkan cümle canlar bir idi Hünkar aramızda gezer sır idi Senlik, benlik dedi, kodu yürüdü Sen bir yana, ben bir yana dağıldık Akıtırken gözümüzden yaşları Ertitirdik kara, kara taşları Belkim bunlar gene Hakkın işleri Sen bir yana, ben bir yana dağıldık Böyle varılırmı ulu didara Eli boş gidenin yüzüde kara Hani katılalım dedik kırklara Sen bir yana ben bir yana dağıldık Kimi posta, kimi dosta saldırdı Kimi benim dedi bayrak kaldırdı Doğan kör cahiller beni öldürdü Sen bir yana ben bir yana dağıldık Ozan Doğan Can Baba

Biz mihmanı Hak biliriz Bizde mihman Ali derler Hak için hizmet eyleriz Hizmetimiz Hakka derler Ali can,canAli can,can Hacı Bektaş Veli can,can Eksik arayıp durmayız Yaraya neşter vurmayız İnce eleyip sormayız Kemaleti belli derler Hem sakimiz kevserimiz Alidir bizim pirimiz Arıdan belli sırrımız Marifete balı derler Çerağımız yanar nurdan Dolumuz gelir Selmandan Soframızda Kamber Candan Muhabbetin dili derler Sereriz gönül postunu Severiz Ali dostunu Can Baba uzat destını El,ele el Hakka derler Ozan Doğan Can Baba

Aslım Hakkın çamurundan Yoğuruldum hamurundan Nefes almışım nurundan Beni böyle bilesiniz Ben Haktanım Hak bendedir Cümlesi bir bedendedir Hak diye ses verendedir Beni böyle bilesiniz O Haktır bizi yaratan Bizleriz onu var eden Akıl, fikirde sır eden Beni böyle bilesiniz Ben Hakkın bir pazarıyım Okuruyum yazarıyım Hakka kelam dizeniyim Beni böyle bilesiniz Ozan Doğan Can Baba

Biz Ademin çamurunu elimizle yoğurduk Kutsal kıldık yüreğine nuru rahman doldurduk Kainata sultan yaptık bunca nuru nimetle Kabe kıldık,kıble bildik,secdegahına durduk Biz Havvaya yedirince yasaklanan meyvayı Açıldı gönül perdesi gördü aşkı sevdayı Sürgün yedi,Adem ile ayrı kaldı ağladı Evrahına mesken kıldık bir ömürlük dünyayı Nasıl bir tufan yarattık yer yüzünü sel aldı Nuhla kendi ailesi bu tufanda sağ kaldı Yağmur dindi, sular indi selamete erince Her mahlukat eşi ile yer yüzüne dağıldı Turda Rabbiyle konuştu uydu onun emrine Derya deniz yol eyledik Musa ile kavmine Çarmıh ile dara çekip dikenden tac giydirdik Gök yüzünde mekan kurduk İsa dedik birine Temiz ahlak abidesi gösterdik Mustafayı Onun aşkı sevdasına var eyledik dünyayı Aslan yaptık, turab dedik bin türlü don giydirdik Dört köşeye, dört kitaba koyduk Ali Abayı Biz uzattık yetmiş arşın zülfikarın boyunu Biz indirdik gök yüzünden çift boynuzlu koyunu Kutsal kıldık bin derde derman dedik Abu kevser ile zemzem suyunu Biz yürüttük dağı,taşı erenlerin aşkına Pir eyledik,rehber lıldık gönlümüzün köşküne Biziz cümle mücizenin, mücizatın cevheri Can olmuşuz Can Babayla sevdasına düşküne Ozan Doğan Can Baba