Doğan Türkdoğan Şiirleri - Şair Doğan Tü ...

Ey erenler bir araya Gelmenin zamanı geldi Yıllardır kanan yarayı Sarmanın zamanı geldi Varmak için bir menzile Gelmişken verin el ele Yolumuzu yol ehline Sormanın zamanı geldi Eyleyelim edep, erkan Seyreylesin cümle cihan Kalksın yüreklerden güman Görgünün zamanı geldi İkrarlıyız Ali pire Gem vurmuşuz kin, kibire Bir karara, bir fikire Varmanın zamanı geldi Can Babanın umudunu Yarinin güzel gününü Tüm canların düğününü Kurmanın zamanı geldi Ozan Doğan Can Baba

Bir aşkın içinde meşke düşmüşüm Pervane gibiyim zar eder beni Coşarım geçerim kendi, kendimden Ruhum bu alemde terk eder beni Feryadım tükenmez gelir özümden Hak Muhammed Ali düşmez sözümden Seni görmek güzel gönül gözünden Götürür bir zara gark eder beni Bu ne hoş bir alem bitmez sevdası Hakikat bağından gelir meyvası Şahım Ali orda kevser sakisi Götürür o nehre hark eder beni Hak, Muhammed Ali diye yananlar Masumu pak olur böyle cananlar İçip aşk şerbeti meşki bulanlar Can Baba gönlümde hak eder beni Ozan Doğan Can Baba

Dem dediğin muhabbettir Mestane kılar insanı Akar gönül pınarından Yaradanın bir ihsanı Gönül Hakkın mekanıdır Afirlerin meydanıdır Marifetin divanıdır Bir eyler canı cananı Dem ehline helal imiş Canlar kemalete ermiş Nicesi kaynamış taşmış Dökülmeden dört bir yanı Sofu eremez bu sırra Bu sofradan ayrı dura Gömlüne bir kilir vura Vallah kaçırtır imanı Muhabbeti dem eyledim Bin derde derman eyledim Hem çaldım hemi söyledim Taşa tutun Doğan Canı Ozan Doğan Can Baba

Gene efkarlandı divane gönül Sevda yüreğimden taştı erenler Gördüm cemalini hasret çekenin Gözlerimin yaşı coştu erenler Beni kurban edin gerçek olana İnsanı Hak bilip divan durana Şahım Ali gibi canlı kurana Dört kapıda yolum düştü erenler Gönül arzuluyor sözü, kelamı Başa tac edelim halden bileni Eğer feth ettinse vucud kaleni Say hele kapısı kaçtır erenler Nefsi emmarene salla kılıcı Yapıcı ol dostum olma yıkıcı Doğan da bir kuldur gelip geçici Hayat bir kuş oldu uçtu erenler Ozan Doğan Can Baba

Garibanım şu dünyaya Göz ucuyla baktı gitti Gama,derde doya,doya Yüreğini yaktı gitti İstemezdi seni, beni Yol alıp önde gideni Tüketti kendi, kendini Viraneye döndü gitti Sevmiyordu malı, mülkü Eline geçmedi çünkü Dünyayı kurmuştu sanki Çalımını attı gitti Dünyaya çatar dururdu Yumruğun sıkar yürürdü Feleğe taş savururdu Taş altında kaldı gitti Doğan yüzüme gülerde Ardım sıra diş bilerdi Gizli, gizli kin güderdi Çoğça gönül yıktı gitti Ozan Doğan Can Baba

Kement atıp yolumuzu kesenin Yezitten, mülcemden farkı var mıdır Aslı nurdan özü pirden olsada Şahı merdan kendisine yar mıdır Bu yolu sürenler yolun piridir Böyle ikrar verdik baştan beridir Cümle alem Hakkın secde yeridir Yolu sürenlere meydan dar mıdır Hır atına binmiş perdeli gözü Çatılmış kaşları buruşmuş yüzü Kulağı duymuyor sohbeti sözü Emeksiz,gayretsiz devran var mıdır Ben sürerim yolu diyenler desin Varsın ardım sıra bin fetva versin Can Baba derimi yüzdürüp gersin Hak yolunda fitne, fesat kar mıdır Ozan Doğan Can Baba

Bu gün erenlerin cemi PİRİMİZ gelsin meydana Hizmet eylemenin günü REHBER yol versin erkana Hizmet edenlerin hası Gözcümüz gelsin meydana Elinde engurun tası SAKACI gelsin meydana Pirin sofrası açılsın SOFRACI gelsin meydana Kinden, kibirden geçilsin İZNİKÇİ gelsin meydana Hak yolunda pervaz eyler SEMAHÇI gelsin meydana Erenlere aşk olsun der DEYNEKÇİ gelsin meydana Doğancanım Hakkı söyler Bundan güzel nesip neyler Hak meydanın pür, pak eyler SÜPÜRGECİ gel meydana ON İKİ HİZMETLİLERE GÜLBENG Rahman ve Rahim olan Allahın adıyla BismiŞah Allah, Allah Hizmetleriniz kabul,muratlarınız hasıl ola Vakitler hayır, hayırlar feth ola,şerler def ola Hazır,gaip, batın, zahir cem erenlerinin nur cemali aşk ola Yüce Allah cümlemizi ehlibeyte nail eyliye Hizmet sahiplerinin hüsnü,himmetleri üzerinize hazır ola Hak HZ.Muhammed, Hz.Ali o n iki imamlar yardımcınız ola Niyet ettik vaktin hayrına, girdik on iki imamın yoluna Kıblegahımız Hz.Muhammed,secdegahımız Hz.Ali Pirimiz üstadımız Hacı Bektaşı Veli Gerçekler demine,evliya keremine,gönüller birliğine Hü diyelim Hü Tecella, temennanız kabul ola, yüzünüz ak, gönlünüz pak ola Yüce Allah cümlenizin yardımcısı ola. Gerçeğe Hü. Ozan Doğan Can Baba

Gel gönül girme davaya Ali gibi yar olaman Düşmüşüm dersin sevdaya Bülbül gibi zar olaman Bir ine batsa canına Alem şaşar fiğanına Kerbelanın hüsranına Şah Hüseyine varaman Ateşi, gülüstan güle Zehiri dönderen bala Elinde derisi ile Mansur gibi pir bulaman Bu yolun dikeni boldur Ariflere diken güldür Hesabı kitabı kaldır Bu meydanda kar bulaman Doğan Canım hizmet eden Hizmet ile Hakka yeten Yedi oğul kurban eden Keşiş gibi kul bulaman Ozan Doğan Can Baba

Hü erenler aşk olsun Meydamnınız maşk olsun Yiyilen cennet taamı İçilen kevser olsun Geldim Hak divanına Durdum Mansur darına Baş açık yalın ayak Erenler nazarına varsa küsüp, darılmış Kem sözüme kırılmış Can Kurban ten tercuman Hak meydana serilmiş Yıktığım kaldıracam Döktüğüm dolduracam Rızalık pazarında Elsiz, dilsiz olacam Ekmeğine, aşına El attımsa döşüne Taş koydumsa işine Ondan geri duracam Canlar rızalık verdı Meydanda yer gösterdi Oturdum edep ile Canlar sefaya erdi Hak kelamı dilimde Sevdası var gönlümde Üryan,büryan yürürüm Hakikat menzilinde Deyiş duaz söyledik Semahlar saf eyledik Miraçla tevhid ile Rahmanı zikr eyledik Özü gelir kırklardan Böyle yürüdü erkan Can Baba Hak aşkına Nur ile doldu meydan Ozan Doğan Can Baba

Hz.Resulun kırdığı putlar Topraktan, taştan, kumdandı Ya sonradan dikilenler Etten, kemikten insandı Onlar el, etek öptürüp Yeme, içmeyi bilmezdi Ruban ehli olanlara Dünyayı ver yok demezki Nerde bir tümsek bir tepe Dedik en üstün mertebe Ziyeret yapıp kutsadık Bir mum yaktık üzerinde Eşiğine serdik çulu Olduk kapısının kulu Derdimize derman diye Ocağından yedik külü Suladık göz yaşımızla Akıl ermez başımızla Bayram yerine dönderdik Ekmak ile aşımızla Hurafeyle derman derde Aradık durduk her yerde Cehaleti şahlandırıp Hakikate yaptık perde Bazen kuş gibi uçurduk Bazende zehir içirdik Kerametle, mücizatla Boşuna zaman geçirdik Bazen orda,bazen burda Gösterdik gaipte, sırda Bazen Hızır İlyas yaptık Bazen benzettik aç kurda Kimini dara geçirdik Sonra göklere uçurduk Hikayeyle, hurafeyle Ateşi nardan geçirdik Şimdi putlar yer içerler Yaprakla çiçek açarlar Yatana kabe misali Eşiğine yüz süren var Bir lokmayı bin can yedi Ne eksildi ne tükendi Beş karışlık seccadeyle Derya,deniz yol eylendi Kimisi taşa can verdi Kimi aslana binerdi Kimi dağın odununu İki mar ile çekerdi Kimisi bir evlat ister Kimi mal, mülk servet ister Kimi kara bahtı için Boyun büküp himmet ister Ağalar,Şeyhler, Babalar El yüz sürülen abalar Nice masum cana kıyan Fetvaları verenler var Bitmez istekler, arzular Her kes derde derman arar Çaresiz kalınca insan Ölüdende medet umar Açılınca gönül gözü Göründü gerçeğin yüzü Hakkı hakikatı söyler Cab Babanın sazı, sözü Ozan Doğan Can Baba