Doğan Türkdoğan Şiirleri - Şair Doğan Tü ...

Şu adem yurdunu koca dünyayı Kimi Şamı, kimi Çini paylamış Dağları, denizi, düzü, ovayı Kimi onu kimi bunu paylamış Kimisi doymuyor harama,zine Kimisi sarılmış kavgaya kine Kimi sultan olmuş kendi, kendine Kimi seni kimi beni paylamış Bir ağa töremiş tarla başında Gözü hala ırgatının aşında Azrail dolanır durur peşinde Kimi teni kimi canı paylamış Yudum, yudum cehaleti içirmiş Şeytanla, öcüyle korkular vermiş Yoksa seni Allah çarpar ha demiş Kimi cini kimi dini paylamış Adam saydık sözümüze uymadı Bizden yana bir havaya uymadı Ar edipte yediğiyle doymadı Kimi yanı kimi önü paylamış Yalan sayıp cahilliğin sözünü Tur eyledi ayın, marsın yüzünü Parselleyip gök yüzünün düzünü Kimi ayı kimi günü paylamış Bitmez bu dünyanın ağası, beyi Hep aynı havada zurnası, neyi Can Babanın vardır bir tek dileği Her kes aynı nimetleri paylasın. Ozan Doğan Can Baba

Yarim, yarenimle gezip gülerken Meğer gizli, gizli buldu dert beni Gönül kuşum yücelerde süzerken Meğer gizli, gizli buldu dert beni Ömrümün gülleri açmadan soldu Esti poyraz yeli ne tez güz oldu Günlerim acıyla,sızıyla doldu Meğer gizli, gizli buldu dert beni Bir murad almadım yalan dünyadan Umuduma,hayalime doymadan Otuz beşte idim kırka varmadan Meğer gizli, gizli buldu dert beni Tükendi mecalim gücüm kalmadı Tabibler derdime derman olmadı Geceler uzadı, gözüm karardı Meğer gizli, gizli buldu dert beni Babam kapı, kapı derman aradı İliğim kurudu kanım çürüdü Parsel, parsel vucudumu bürüdü Meğer gizli, gizli buldu dert beni Doğan Can cemalim anan ağlasın Çıkarsın alları kara bağlasın Feryadı, fiğanı yürek dağlasın Meğer gizli, gizli buldu dert beni 20.8.2003 yılında kanser sonucu genç yaşta Hakka yürüyen Cemal Aygören cana Ozan Doğan Can Baba

Erenlerin menziline Vardı Mehmet Can dedemiz Kırklar ile bir düğüne Girdi Mehmet Can Dedemiz. Sazı ile, sözü ile Hakka bağlı özü ile Hakikatı gözü ile Gördü Mehmet Can Dedemiz. Hizmet ile merdaneydi Hem aşık hem divaneydi Eşe, dosta pervaneydi Döndü Mehmet Can Dedemiz Şahı Kerbela aşkına Ağlar dönerdi taşkına El oldu mazlum, düşküne Candı Mehmet Can Dedemiz Doğan Baba böyle söyler Danesiz harmanı neyler Önümüzde giden rehber Oldu Mehmet Can Dedemiz. Ozan Doğan Can Baba

Rum elinden bir ay doğdu Geldi girdi aramıza Dost Mahrumi Baba oldu Tac eyledik başımıza Haktan bir dolu vermişler Tutup meydana sürmüşler Epey yoğurup, yumuşlar Melhem dedik yaramıza Hoş eyledik muhabbeti Coş ettik sözü sohbeti Nuş ettik tadı, lezzeti Kaşık çaldı soframıza El çekmiş dünya varından Okur Hakkın didarından Ne çok incinmiş yarinden Beyaz çaldı karamıza Söylediği kelamıyla Dost,dost dedi selamıyla Doğan Baba her halıyla Rehber ettik yolumuza Ozan Doğan Can Baba

Övünür dururdun dünya malınla Lokmanı bölmezdin öz evladınla Şimdi uğraşırsın kendi canınla Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Bir kuru minderi çok gördün bize Gözünü dikerdin ekmeğe,tuza Şimdi diken oldun geline, kıza Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Kendi evladına zorbaydın,zorba Bir el uzatmadın sıkıntı darda Bitti hükmün kaldı, geçen baharda Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Sanma yaptıkların kalır yanına Ahırı zamanda çıkar karşına Zehire dönüşür siner canına Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Daha bunlar senin bayram günlerin Bir gün gelir tutmaz ayağın elin Kitlenir damağın lal olur dilin Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Doğan Baba şevkat, merhamet, sevğin Ahırı zamanda aşın, ekmeğin Bir, bir sorulunca yapıp ettiğin Gör nasıl olurmuş mazlumun ahı Ozan Doğan Can Baba

Ya Hz. Muhammed zor ve sıkıntılı anlarında, Yardımına Hz. Aliyi çağır ki. O olağan üstü hallerin sahibidir ve Hakkın kudret sırrıdır. Üzüntüğlerden, felaketlerden kurtulmak için Ehlibeyit ve evladı Hüseyin aşkına ona sığınılmalıdır, O peygamberliğin nuru, veliliğin sırrı, cemal ve kemalin maliki, Tanrı ululuğunun sahibidir. Onun için Ulu Allaha onun adına, Ona nida et çağır. Hiç kimse Hz.Ali, hiç bir kılıç Zülfikar olamaz. Allahın biricik dostu Hz. Alidir. Ya Hz. Ali bizimde gönüllerimizi ve düşüncelerimizi nurlandırıp aydınlatarak bizi de Allaha ulaştır ve kavuştur. Ey Ulu Allah sevgileri ve yücelikleri üzerimize vacip olan Hz. Muhammed, Hz Ali hürmetine bize yardım et. Gerçeğe Hü.

Nasılda yıkıldı gitti Tahtı sarayım devranım Kalmışım yanlız başıma Bir bedenim birde canım Hem elim hem ayağımdı Hemi de dert ortağımdı Gönül bahçemdi, bağımdı Kurudu dalım, yaprağım Ne gelen var nede giden Usanmışım ben kendimden Ayırmışlar beni, benden Şimdi ağrıyor her yanım Kimi alır, kimi satar Her kes ayrı hesap tutar Yüklendi göç, yürür katar Menzile doğru kervanım Can Baba dünyanın hali Böyle kuruldu ezeli Pirim Ali, Bektaş Veli Duysun sesimle duvazım Ozan Doğan Can Baba

Bir fitneye uyup kanan zalimler Neden bizi ateşlere verdiniz İnsanlıktan çıkıp zülme sapanlar Neden bizi ateşlere verdiniz Dört bir yandan çevirdiniz bizleri Dumandan kör oldu görmez gözleri Karaya boyandı beyaz yüzleri Neden bizi ateşlere verdiniz Bizmi kırdık Hz.Muhammedin dişini Bizmi kestik Şah Hüseyinin başını Bizmi yardık ol Hamzanın döşünü Neden bizi ateşlere verdiniz Yok etmiştik cehaletin devini Bizmi yaktık Fatımanın evini Bizmi kaptık ol Resulun yerini Neden bizi ateşlere verdiniz Elleriniz kanlı yüzünüz kara Nasıl varacaksız böyle didara Bizmi hançer vurduk koca Haydara Neden bizi ateşlere verdiniz Böyle zulum yapılırmı insana Hak yolunda giden kıyarmı cana Bizmi zehir verdik İmam Hasana Neden bizi ateşlere verdiniz Hak kelamı söyler bizim dilimiz Ehlibeyti çalar dertli telimiz Hz.Muhammed Aliye bağlı yolumuz Neden bizi ateşlere verdiniz Bizlermiyiz kör cahili azdıran Pir Sultanı taşa tutup gezdiren Nesemiyi, ol Mansuru yüzdüren Neden bizi ateşlere verdiniz Edibe Akbaba,Muhlis Akarsu İnsana yapılmaz bunlar doğrusu Yaptığınız aratmadı Nemrudu Neden bizi ateşlere verdiniz İlmi rehber eden bunca insanı Ateşe verenler canidir, cani Allah ancak alır verdiği canı Neden bizi ateşlere verdiniz Ozanlar,yazarlar Nesemi Çimen Sardılar dört yanı vermezler aman Sank i cihat harbi etkbirler, imam Neden bizi ateşlere verdiniz Sizler bu fermanı kimden aldınız Şaşırdınız bir gaflete daldınız İbadetten sonra cürme vardınız Neden bizi ateşlere verdiniz Sizlersiniz bunca zülmü yapanlar Hak dininden önce puta tapanlar İnsanlıktan parça, parça kopanlar Neden bizi ateşlere verdiniz Can Baba ağlarım yüzüm hiç gülmez Sorulur bu hesap sizede kalmaz Bir derde düş olduk dermanı olmaz Neden bizi ateşlere verdiniz. Bu eser 1993 yılı yedinci ayı Cuma günü Sivas,Madımak otelinde diri, diri ateşe verilen canlara atfen yazılmıştır. Allah ruhlarını şad eylesin. Ozan Doğan Can Baba

Sözüm sana değil bilmezsin barı Sende hiç sevmezsin böyle pazarı Kim, kimin sırtından ediyor karı Emeği hizmeti bilen birisin Gönlün razımıdır kafede,barda Bu kültür yem olsun kuş ile kurda En güzel semahlar, deyişler bura Diye reklam verenlere ne dersin Semahlar saf olup dara durunca Pirler Şah,Şah deyip gülbenğ verince Celalenme bir can eksik görünce Madem ki bu yolun hizmet erisin Yakışırmı böyle sevdalar sana Attığın taş bile gül gelir bana Arayıp sormadan çıkma meydana Özrün fayda etmez mahçup olursun Can Baba sözlerim gitmesin zora Rehberlik verilmez topala,köre Er odur ki yola bir hizmet vere Karğa kim, bülbül kim ondan bilesin Ozan Doğan Can Baba

Yolcu olup girmi isen menzile Kaygıya ne gerek, döne ne gerek Klavuz olmuşsa ol Şahı merdan Delile ne gerek, muma ne gerek Hizmet eyle dosta giden kervanda Gönül hoş eylersin böyle meydanda Sevği varken, sevmek varken dünyada Kavğaya, döğüşe kine ne gerek Senin hizmetinde bunca ilimler İlmi rehber etmiş cümle alimler Kendini onların ellerine ver Muskaya, büyüye, cine ne gerek Doğan Baba pire bağla ikrarı Kur gönül evinde Hakla pazarı Gösterişten ırak eyle nazarı Sakkala, sarığa, fese ne gerek Ozan Doğan Can Baba