Hiçbir kundak sarmadı böyle entrikayı
Yar mısın yoksa başka yaran mı var? çıksın ortaya
Yine de hafızamdan ismini silemiyorum
Benim de yarınlarda umutlarım var
Sevmek ne garip şeymiş anne
Birinin gözlerine ömrünü veriyorsun
Bir sıcak gülüş bile alamıyorsun
Göklerin ışıldayan keskin kılıcı oldum
Kirpik kırpmadan geçen gecenin sabahında
Gafletle unutulmuş hatıralar yok sayıldı
Melun ihtiras karanlığının derinlerinde
Heyecanlı hafızaya mahkum duygular
Merhametin akıl ile ilişkisi zayıftır
Bu bir yürek meselesidir
Anlata anlata bitiremediğini
Bir gecede sessizce bitirmeni
Akılla nasıl izah edersin?
Buraya geleceğimiz hiç aklımızda yoktu
Beni hicranınla boğarken çok güzeldin
Ayın aksi vuruyordu yüzüne üzgündün
Ben ölüyorum ve sen hala düzgünsün
Şimdi yalnızca yıldızlar kaldı ay yok ortada
Davetkar gözlerin iki iri zeytin tanesi
Saçların altın rengi dalgalanıyor rüzgarda
Dediklerimi unutma sakın
Merhamet ve vicdan
İnsan hayatındaki özgün hislerin
Her halde en önemli ikisidir
Kalıbına bakılmaz yüreğidir
İnsanı insan yapan şeyin öznesi
Şarkılardan ne kadar çok fal tutmuşuz
Her nağme ayrı bir hatıra sanki
Kat kat şarkılar dinliyoruz
Hatta katı açılmamış şu anki
Bu günde akşam oldu
Kur meyhaneci masayı
Kıştan kalma günler bunlar
Sabahlar oldukça ayaz
Odanın ortasında sobalar
Yanında boya kovasından bozma külek
Doldururlar sobayı ağzına kadar tezek
Duymak istediğim sözcüklerle gel bana
Karşı tepeleri yakan şimşek gibisin
Kalbimi kavuruyor hararetin
Seni hakkıyla sevmek istiyorum
Ancak fikri sabitin yoruyor beni
Ben yinede bu güzel gecede
Gölgelesini göremeyen aynalar
Camın yansımasından medet bekler
Hasret dediğin bir deli kuvvet
Herkesi bir başka vurur sabret
Kimi aşıklar naz niyaz istemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!