Bu gün yine yalnızlıklar içinde paramparçayım
Kül tablasında yarısına kadar içilmiş
Yenice sigarası gibiyim
Bir yanım kül bir yanım katran
Takvimler bir güne takıldı
Son içimde biraz nefes biraz duman
Bilirmisin bu üzüntüler neyin nesi?
Boşyere yürüdüğüm yollar
Birde tanıdığım lüzümsuz insanlar
Beni çok ama çok yordular
Seni eğer kapıda görseydi
Emin ol oldukça gür çikardı
Denizin bittiği yere kıyı dediler
Kıyıya vuran deli dalgalara
Bir gün bir güzel söz söylemediler
Duygu sömürüsünden vazgeçtik
Umutların seni beklediği yerde değilsen
Bu senin anlamlı çaresizliğindendir
Gölgelere sığınarak yaşamayı
Gizli sevda çekenler çok iyi bilir
Ben sudaki bir balık olsaydım
Sonsuz maviliklerin sessizliğini
Sakinliğin en derinini severdim
Dip dalgalardan etkilenmez
Gün yine başlıyor istikamet maden
Her yeni gün ayrı bir umut
Bu günde yevmiyeler cepte
Yüreklerde ise bir göçük korkusu
Korkarım bilmediğim yöne süzülüp giden sulardan
Uyanamam sonu gelmeyen tatlı uykulardan
Ne anlatmak istiyor?
Karanlığın başına oturmuş bekleyen
Bu deli kuş
Başım belada çakıldım kaldım karanlığa
Nazlanacak kimsen olmayınca
Acılarını da paylaşamazsın
İçine en derinlere atarsın
Acıların seni büyütür
Yüreğindeki dertlerin ağırlığı yüzüne yansır
Gülmeyen koca bir adam olursun
Hasret dolu karmaşık düşünceler
Bulut mavisi perdelerin ardına
Gecelerden bir suçlu gibi saklanır
Gececeye hakim son lacivert ışıkları
Gönlünün şefkati gözlerinden gitmesin
Biriksin umutların hasret gölünde
Güvercin gülücüğü eksilmesin
Gamzeli ay yüzünden yeter
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!