Celil Çınkır Şiirleri - Şair Celil Çınkır

Dünyalık muradım, yegâne sensin
Yüreğini topla, hemen bana gel
Gurbette kalmama bahane sensin
Birlikte süreriz devran bana gel

Gözlerinden güneş, cemalinden ay

Canımdan bezdiriyor, gamıyla inliyorum
Gönlümdeki sevdayı, yaz desen yazılmıyor
Kırk yılda bir aklımın, sesini dinliyorum
Öyle bir duygu ki bu, kız desen kızılmıyor

Genç, ihtiyar, ergende, aynı demi sunarken

Ruhundan ruh üfleyince, kalp, sesine ahraz değil
Kardeş eti yemelerin, indinde makbul söz değil
Duyurmalı cümle bene, sıradan bir ikaz değil
Bir kez gönül yıkdunısa bu kıldugun namâz degül
Yitmiş iki millet dahı elin yüzin yumaz degül

Geçeli çok oldu yaşımız kırkı
Anzer’den azıcık bal yeter bana
Sanmayın bu gönül “ayrancı parkı”
Kanmaya, biricik gül yeter bana

Hükmetse bahtıma ruhumun eşi

Gönül ikrarımı aklıma karşı
Bozmasam bir türlü, bozsam bir türlü
Tıklattığı yerden, inletir arşı
Bezmesem bir türlü, bezsem bir türlü

Soyarken benliği aşk ateşinde

Bulut olup söylesen, yağmur olur dinlerim
Gönlümdeki tahtını, yıktırmasan olmaz mı?
Yüreğinin sesini, gözlerinden anlarım
Dev aynası önünde, çektirmesen olmaz mı?

Zemheri ortasına, çevirmesen yazımı

Cengâverlik taşır, cesur kanında
Ödlek, hışırdayan ottan da korkar
Niyeti cılk olan, er meydanında
Değneksiz gezemez, itten de korkar

İşkembeden atar, kanma racona

Pastırma yaz umarak, ömrümün son kışında
Çakma güneş altında, gün diye bekletmesen
Teklemekten yoruldum, hayallerin peşinde
Garipliğin tahtında, can diye bekletmesen

Lazım değil gölgene, istemem sultanlığı

Arayıp sorarsan günah yazılır
Yastıkla aralı başım gittin ya
Yılın hükmü canda, günden tez olur
Hesabını şaştı yaşım gittin ya
Kan ağlıyor içim, dışım gittin ya

-Prof. Dr. Can Solakoğlu’nun Ardından-

İnanmak mı? çok zor ölümüne! Can
Duyunca herkesten ilk tepki oyyyyy du
Gurur abidemiz, müstesna insan
Can’ımızdı bizim, candan öteydi