Cahit Karaç Şiirleri - Şair Cahit Karaç

Çocuklukta,
Çabuk büyümek için,
Akranlarımla yarışırken,
Şimdi yaşlandıkça,
Tükenen umutlarıma şaşırıyorum.
Şaşkınlığımdan,

Çocukluğumdaki hayallerimde.
Etrafımı sarardı perilerim.
Her şey Kafdağı gibi büyüktü
Erişilmez hayallerim hep beni büyülerdi.

Çocukluktaki en büyük oyuncağımız

Dünyada zehirlendi zavallı ruhum,
Benliğime yenik düştüm,
Günahkârım, Allah’ım.
Dik durup başkaldıramadım,
Boyun eğdim her şeye.
Şimdi nasıl temizlenirim,

Bana;
Deli kim?
Veli kim?
Diye sorulacak olsa;
Şıpşak cevabım hazır.
Bana göre,

Bakma öyle ufka.
Görünmez yufka.
Gözüne küçük
Görünse de derya.
Mavilikte kaybolur.
Bütün dünya.

Bu dünyaya bakma,
Öyle boş gözlerle,
Mavide kendimi,
Kırmızı da seni buldum.

Işıkta gölgemi,

Yüzünde gözleri güzel,
Yanakta gamzesi güzel,
Dilinde namesi güzel,
Dudağında busesi güzel,
Güzel olan, sensin güzelim.
Bu güzelliğinle, gündüz dolan,

Ey..! kahpe felek,
Ne ettim ben sana.
Sevmekten başka,
Neydi sucum günahım.
Yok mu?
Senin, hiç merhametin,

Eylül

Ey çocuk..!
Ömür çok, deyip oyalanma.
Ağustos geçip, ömür dolmadan,
Ye, iç, gül, oyna, güzel yaşa.

Senin gözlerinle bakmak istiyorum.
Yüreğini bana verir misin?
Hayallerini okuyup,
Düşlerini görüp, seyretmek istiyorum.

Senin benliğine bürünmek istiyorum.