Farklıydık işte birbirimizden.
ben seni sevdikçe seviyordum.
daha çok,
daha derin,
daha sonsuz…
Anlasan ne fayda,
geçti çoktan o eski zaman,
sen dönsen, ne çare?
Yaralar sardı üstünü,
izlerin soldu yavaşça.
Düştüm bu dünyaya, toprak soğuk, hava dar,
Yürek bir yük almış, omuzlara konar kar.
Kaderin buyruğuna el açtım, sabır akar,
Ne garip ki sırtımdaki hançer hep yakındır.
Dünya denen meydanda çamur dolmuş ayak,
Yarım kalan her şeyin adı olmuşsun,
boşuna çaba, nafile bekleyiş…
Sözlerin havada asılı kalır,
yüreğine dokunmayan ağırlıklar gibi.
Sevdiklerin gitmiş,
Çık gel yanıma,
ne kadar geç olursa olsun.
Sen yanımda olunca,
gecenin ortasında bile sabah oluyor.
Gece gibi sev mesela, sessiz ve ıssız,
Saklı kal gönlümde, derin ve arsız.
Ne bir yıldız anlatsın seni, ne de ay,
Sadece karanlıkta yan, bana sır kal.
Gece gibi sev mesela, gölgelerle dolu,
Dün gece aklıma düştün yine,
Seni bulmak için gezdim bin hane.
Her bir kapıda sordum adını,
Bir umut aradım yolda, divane.
Yollar uzun, geceler karanlık,
Olmasın ayrılıklar,
Geç gelsin ölüm,
Çocuklar büyüsün,
Ağlamasın çocuklar.
Parklar çocuklarla dolsun,
Sevmek için geç kaldık,
Kaybetmek için daha çok erken.
Bir yol var önümüzde, sessiz ve uzak,
Bir adım atmaya korkar ellerim titrek ve ürkek.
Gözlerimizde yorgun bir sonbahar,
Yollar bitse, rüzgâr esse tenimi,
Ateş alsa gece, yaksa tenim.
Her zorluğa inat, aşsam kendimi,
Sen gel dedin de, ben gelmem mi dedim?
Yağmur yağsa, dağlar alsa yolları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!