Mesela diyorum,
ben sussam,
kelimeler rüzgar olup dağılsa,
sen her şeyi,
evet her şeyi anlasan.
Beyhude ömrümün kalan zamanı,
Gözümde tükenmiş her hayranı.
Günler geçer, anılar suskun,
Yıkık viraneden dahada yalnızım.
Ne bahar yeşertir içimde dalı,
Memleket bildiğin gibi değil,
Ne sevgi kalmış ne saygı, değil mi?
Her köşede bir hüzün, bir çile,
Gülüşler bile sahte şimdi.
Dostluklar çıkarla yoğrulmuş,
Sen onsuz yapamam dersin,
Geceleri döner durursun,
Boğar seni karanlık,
O sensiz neler yapar, bilemezsin.
Sen sesini özlersin,
Çekmediğin derdin acısını bilemezsin,
Söz kolaydır uzaktan bakana.
Bir yara, içten içe kanar bazen,
Ama görünmez göze, saklanır zamanla.
Gecenin sessizliğinde büyür acı,
Kimse bilmez ne haldeyim,
Gecenin koynunda sessiz bir fırtına gibi,
Sığmaz içime, taşar gözlerimden.
Dertlerim bile sabrıma hayran,
Bir sır gibi saklarım içimdeki isyanı.
Acı doldu her nefesim, bir kere,
Mazlumun halinden nice şey bilirim.
Yaralar açıldı hep aynı yere,
Zalim neymiş, zulüm neymiş bilirim.
Yürek yükü taşıdım dağ misali,
Bilmen nedendir bakışların nemlenmiş,
Gözlerinin gördüğü dertlerden değil.
Bakışların hüzünle mi süslenmiş,
O eski gülüşler, sırdaş değil.
Bir bulut mu çökmüş gönül semana,
Değişmem dersin,
Sonra bir gün biri gelir, sessizce,
Bir bakmışsın, hayatına dokunmuş,
Her şey ters düz olmuş bir anda.
Hani üzülmem diyordun ya,
Bir bakmışsın, özlem dolmuş gecelere,
Bir bardak çay, bir de yalnızlık,
Buharı yüzüme vurur, sessizce.
Dışarıda hayat akar,
Ama içimde zaman durmuş gibi.
Çayın demi gibi koyu bir hüzün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!