Eğer sen isen o içime huzur gibi doğan,
Gülüşünde hayatı, sesinde evi bulduğum…
Eğer sen isen kalbimi susturup gözlerimle konuştuğum,
O zaman sensin tüm dualarımın cevabı.
Yıldızlarca uzak, mucizelerce imkânsızken
sen geldin,
Şimdi solmuş satırlarda ismimi ara!
Kurumuş mürekkebin son damlasındaki
silik kelimelerde,
Tersinden okuduğun cümleler gibi,
anlamsız,
İsmin en kırılgan halleriyle yazıyorum artık,
Bu yol nereye çıkar?
Sonunda sensizlik var,
Çıkmazların dehlizlerinde kaybolurum
Sen yoksun, ben de yok olurum.
Varlığım görüntüden ibaret,
Ruhumu gözlerinde teslim ettim,
Dediler ki;
Nasıl hissedersin uzaktaki birini
Dedim sesi kulağıma, sözü ruhuma
değmese de hayali
kalbime değdi ben onu
Gönülden sevdim.
Desem ki gözlerinde bir bahar saklıdır
Gecelerin en aydınlığını sende buldum
En serin sabahları seninle soludum
Denizlerin en durgununda yüzdüm gözlerinde
Ve en deli dalgaları da sende gördüm.
İsmini duyunca duracak gibi olan kalbim,
Karşımda görsem ne hâlde olur?
Neyin heyecanı ki bu, bilemedim.
Gözlerine değince gözlerim,
Öylece kalsam, ölünceye kadar,
"seni düşünmek bazen öyle ağır geliyor ki,
çocukken bir oyuncağımı kaybettiğimde hissettiğim o boşluk gibi,
avucumda tuttuğumu sandığım her şeyin
gözlerimin önünde kaybolmasına alışamadım bir türlü.
seni de bir düş gibi sevdim belki,
hiç uyanmak istemediğim ama
En güzel günler, henüz yaşamadıklarımız,
şafağın dokunmadığı düşlerde saklı,
bir rüzgâr gibi usulca yaklaşan,
bir baharın tomurcukta bekleyişi gibi.
Gözlerin görmediği ışıklar var hâlâ,
En güzel yol:
Henüz adımlarımızın değmediği yoldur.
En güzel şiir:
Henüz kalemimizin yazmadığıdır.
En güzel düş:
Henüz uyanmadığımız sabahın içinde saklıdır.
Belki bir gün, sessiz bir akşamda
İçini yakan bir anıyla
"Eyvah!" dersin, geç kalmış pişmanlıkla
O zaman anlarsın, neydi bende kalan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!