Dalıp gittiğim gözlerin var ya, hiçbir şiir söndürmüyor dalgınlığı... Tarifi imkânsız satır aralarına gizlerken yalnızlığını, bir kez daha dalıp gidiyorum gözlerinin uçurumlarına olan tutsaklığımla...
Son yazdıklarını okudukça, tepeden tırnağa bir sen geliyor üzerime ve seni giyiniyorum. Yağmurları bile hüzün kokan bu şehrin en kuytu köşelerini arşınlarken, senden ayrı kalmanın acısını yutkunuyorum. Farklı düşündüğüm zamanlarıma eklemiş olduklarım tükendikçe gözlerimin önünde, gecelerden seni gündüzlerden beni bulmasını diliyorum…
Çok uyanık görünmeye çalışma, saf ve temiz kalbin seni ele veriyor. Git istersen başka yağmurlara kurban et kendini, başka rüzgârlar tarasın saçlarını ve çok başka güneşler dokunsun tenine... Oysa sen kendinden sıyrılmadıkça; yalancı baharlar seni gölgeleyecektir ve sen aydınlığını görmeden yaşayacaksındır. Yağmura hasret topraklar gibi…
Yüreğinde s/akladıklarını
Tek sen bilirsin
Hiç kimselere söyleyemediklerin
Seninle s/aklanacaklardır
Senin istediğin ölçüyle
Gittiğin zaman ardın sıra bıraktıklarını çok düşünmekte yersizdir.
Düşünen gitmez, gidenin sonu da bellidir…
Solgun bir resme sığacaksın…
Sırf seni anlatıyor diye ötekileştirdiğim şiirlere ihanetin bedeliydi aşkın…
Bu günah kimsesiz yağmurlara mahkûm edilmiştir…
Senden sonra yazılıp, ötekileştirmek üzere…
Kendinden uzağa gittikçe, çekilirsin boşluğa. Oysa sen tek çaresin kendindeliğe ve sen bilirsin düşüncelerinin nerelere uzandığını. Kaçıp kurtulmak istediğin sonsuz düşlerinden sıyrılma çabaların seninledir ve sen nereye sürüklersen oraya gelecektir. Bu dünya ve bunca kalabalık içine yerleşikliğini nasıl sürdürebiliyordu sanıyorsun yalnızlığı, ya insanlara dokunuşu iyi geliyordu ya zorlayışı… Ne onunla olunurdu nede onsuz… En kuytu zamanların dert ortağı… En zorlu rüzgârlara bile karşı koyarken insan, yalnızlığını öteleyemez durumda kalırdı. Yalnızlık üşür mü? Yılgın bir hayatı göğüsleyen ve isteklerini gerçekleştirme yolunda ilerleyen insan nasıl üşürse, o da üşürdü… Hiç kimselerin ısıtmasına ihtiyaç duymadan kendi başınalığıyla…
Gözlerinin rengi çok önemli değil, sevgi dolu bakmadıktan kere... Ellerinin sıcaklığı desen yine öyle, tutmadıktan sonra... Güzelliğin ise hiç önemli değil, göz görmedikten sonra... Anlayacağın o ki, aldırış etme böyle olduğuma; ara sıra şiir bulutları tepede dolaşır ve kaçamam bende yağarım. Bir ses fısıldar kulağıma duyduğumla eserim. Bazen de sessizleşir demir atarım bir limana ve beklerim rüzgârları...
Kuşlar göç eder
İnsanlar da
Ve mevsimler
Ya yürek nereye göçmeli
İstemediği bir bedenin esiriyse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!