Geçmiş günlerden kalan izlerine rastladım. Hiç bulmak istemediğim tozlu defter aralarına gizlenmiş gözlerine… Eski gülümsemen gitmiş yerine başka bir yüz yerleşikti. Oysa gamzelerin çıkardı gülümseyişinle, boş bir bakış kalmıştı geriye… İzlemekle yetindim mazinin götürdüklerini gözlerinden… Siyah beyaz bir film görselliğiyle…
Şimdi nerelerde kimlerlesin bilmiyor olsam bile, salkım saçak düşlerime gelip konaklayışlarına bir kılıf biçmeye çalışıyorum… Bu kirli şehir ve sana çıkmayan sokak aralarına senden kalan son kırıntıların küllerini serpiyorum. Bir daha bulunmamacasına
Ellerin diyorum
Hangi sancıları kucaklıyor
Bunca zamanın sonrasına
Saklayıp götürdüklerinle…
İçimde senden kalan bir şiir
Her sözcük sana düğümlü
Bıçak sensen bileyle gel
Kesersin düğümü birikenlerin
Zaman seninle durdu
Bundan sonra günler geçiriyor
Sadece takvimlerden kopup
Birer birer saatlere inat...
Haklısın cesaretim yoktu yeni bir başlangıç için... Öyle yanılgılar yaşamış birisinden yeni bir başlangıç beklemek çok fazla hayalcilik olurdu. Yorgunum ve kabuk bağlamaz bir yara taşıyorum. Tuz varsa öperim gözlerinden... Kanasın tekrar yaralarım diye…
Yüreğinden düşür kimsesiz duygularını ve sorgusuz yarınlarını...
Arın, yeni dünyaya gelen bebek gibi.
Tasası bitmeyen yaşam döngüsü içine seni katmayan yanlarınla...
Uykudayken çiziyorum resmini
Sessizce nehirler akıp giderken
Ellerime bulaşık son sözcüklerle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!