Öpüyorum yüreğinin ben ritimli aşk damarından
Dedi... Gelde sevme şimdi... Bir daha sevdim...
Benden farklı olmamı beklememeli, olamam. Mesela hissettiklerimi içimde saklarım ama yeri gelir dillendiririm. Süslü püslü kelimeler diyemem ama şiir olup düşerim. Canım cicim çok sarmaz beni ama yürekten söylerim. Şirinlik edemem belki ama iyi dinlerim. Sessizdir içimde akıp giden nehirler, katıp önüne götürmez kimseyi…
Bugünlerde içime çöreklenen sızı, tarifsiz bir boşluk ve peşine gelen yılgınlık. İsimsiz bir şehirden geçip, el sürülmemiş yerleri düşlüyorum. Kendimden kaçmayı başarıp, hiç kimse olmayı istiyorum. Mümkün olsa yeni bir kimliğin içine, eskiden yaşıyordu yazdırıp: karanlığın aydınlığa dönmediği uzak ülkere göç ediyorum. Sonra yine gün ışıyor, yine karmaşa, yine yaşıyorum. Yine yeniden ben olmanın gerçekliğine soyunuyorum...
İçimde bir coşku, coşkunun içinde sen... Her yer sen dolu, sen yoksun. Öyle işlemişken yalnızlığımız, hiçbir doluluğa evet’imiz dolmuyor. Hep boşuz, hep hoşuz biz bizde yokken. Bizi bağlayan aşkın ötesine uzanışımız. Yolumuz uzun, bir o kadar kısa birbirimize gelişlerimiz. Engel tanımaz saflığıyla, iç içe geçmişliğimizin karşısında...
Bir sigara yaktım
Dumanına düştün
Halka halka yükselip
Öyle denir ya
Sevdiğin seni düşünüyor
Bende dedim bende
Kalp küçük bir evdi
Odalarının kapısı sonsuzluğa açılan
Küçük bir evdi kalp
Dünyayı içine sığdıran
Bir evdi kalp
Bir evdi
Ben ne zaman yalnız kalsam seni kattım içime, dolup taştık birbirimizden…
Ben ne zaman sensiz kalsam beni kattım içine, bir olup şaştık birbirimize…
Aşk, o dinmeyen eski sızı
Unutulmaya yüz tutmuşlukta
Bir şarkıyla kendini hatırlatan
Bir şiirin içinden gözlerini kırpan
Gözlerini görüyorum gecenin bir yarısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!