Aytekin Orhan Şiirleri - Şair Aytekin Orhan

Bu gece bir şiir yazasım var
İçinde sen olmayan
Sağa sola küfür savurduğum
Nasıl yazmalıyım diye kafa yorduğum
Sadece bir şarkı dinleyip
Replay tuşuna hapis olduğum

Yüzümdeki çizgileri gördükçe ömrüm gecedir
Mavi bir ışığın koşturması yalnızlığım
Bu iklim tanıdık değil eskinin gözünden görünen
Küskünlüğüm bu olsa çözerdim başka bir şey
Sözlerime burgulanan anlaşılmazlığın sonu kilit

Gözün alabildiğince varsın
Sözün kırıldığı yerde duymaya
Kesik dilim kendi içine
Sınırı yoktur ellerin
Sorguların batığına ne sürersin
Devrik cümlelerimin

1-
İnsanlar diyorum ne kadar yakın
Ve ne kadar uzak birbirinden
Bu çizgi kadın erkek ıssızlığı
Yangını aşk yansın küllerinden
Ve kanasın yürek özlemiyle

1-
Dikiş tutmaz yaralar taşıyorum
Kabuk bağladıkça tuz basıp sulanan
Kendi kendine pansuman edilip iyileşen
Hayatın sunağın da zamanın akışına inat

1-
Sen susardın şiirler üşürdü
İçimizde tünekleyen suskunluğun
Dilin dönmezliğine gizli imgesinde
Gecelerin kollarına sığınıştı adı
Çekildikçe kabuğuna yalnızlığın

1-
Canım sıkıldı
Yaktım şiirleri ateşimle
Ki bu suç sayıldı
Oysa benim parçamdı yazılanlar
Yüreğimden söküp çıkarttığım

Hissediyorum
İçimde bir volkan
Ha patladı ha patlayacak
O denli öfkeli
Öyle içten, öyle sessiz beslenirken
Kendi tüneğinde

1-
Geçmişin izlerine dokundukça;
Şimdi ne çok eksildiğimizi görüyoruz.

2-
Bu aralar biraz sessizim, çokça sensizim, az şiirsizim, kimsesizim anlayacağın sensiz h/içim...

1-
Bir şiirin en can alıcı yerinde vuruldum diyebilmeyi isterdim.
Şiir gibi bir şiirin içinde yüzebilmek adına ve yüzerken boğulmak uğruna...

2-
Geceler