Yedi harfin içine sığmıştık
Tüm saklanışlarımızla
Hesabının verilmediği
Özledim duvarlarının ardına gizlenmiş
Ayrılmaz bir parçasın
Yüreğimin nehirlerine yelken açmış
Fırtınalarda dinlendiğin demir atıp
Sakin havalara yol aldığın özgürce
Ne olursa olsun bir yanımız kenetli
Ne kopuluyor ne ayrı kalınıyor
Susmak gerekiyordu sustum
Kendi içimi parçalayarak
Sesim kesilip, boğulurcasına sustum
Gün doğmaz şehirlerin içinden geçip
Sensizliğin getirdiklerine sustum
Varlığını yüklediğim gecelere
Bu şehir ne kadar boş geliyor
Sensiz yaşanırken günleri
Sokaklarına hüzün girmiş
Kaldırımları yalnızlıkları süpürüyor
Nasılda İstanbul kokuyorsun
Nasılda gözlerin düşüyor yedi tepesine
Sen beni sev bende seni.
Bir yerlerde buluşalım şarap içelim.
Sonra gece olsun.
Sonra yürüyüp gidelim kumsallarda; koşalım yıldızların peşinden sarhoş olalım. Gecenin hüznünü dağıtalım. Düşelim kalkalım aşk olalım. Şarap içelim üzerine cila yapalım. Güneşi birlikte batırıp, birlikte doğuralım. Gece bitmesin biz sabahını karşılayalım. Bir çorbacıda soluklanalım. Kırlarda yürüyelim piknik yapalım. Ben şiir yazayım, sen yazdıklarımı okumamı iste; sesli şiir okuyamadığımı bildiğin halde beni zorla, gülelim. Bir öpücükle kandırıp yazdıklarımı elimden alıp oku. Sen beni izle bende seni. Zaman dursun…
Karanlıktı düşlerim
Kurtulmak istedikçe boğulduğum
Nefes almanın zorlaştığı
Yalnızlık iklimlerine soyunukluğumda
Günler gecelerden ayrışmış
Sessizliği dinlenir sokakların
Akşam düşünce bu şehre
Gitmenin anlamsızlığı, kalmanın yanına
Derinden türküsünü söyler gece
Çınlatılır kulağı, silinen pası
Ezber bozan bir yaşanışın
Sessizce düşünüyorum
Günbatımını uğurlarken kollarından
Bu şehrin karanlığını
İçinde sen varken nasılda aydınlık olduğunu
Sessiz bir gecenin içinden gözlerin b/akıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!