Gün gelir;
Çöller de okyanus olur,
Debi derya biter vaha olur.
Gök kubbe deniz,
Derya atlas olur.
Güneş söner
Saçıma düşen karlara inat
Kalbim de hala tomurcuk var
Solup giden ömre bedel
Ruhum da açar papatyalar
Titrese de ellerim
Sen ki;
Saçaklarına tutunmuş Ay'ın
Bir Dünya’ya bir Güneş'e yönün
Çarpan yıldızlar da saçların
Bir o yana bir bu yana
Raks ediyorsun
Gece yarısında bahçe de rüzgâr
Fısıldıyor sessizce
Gözümün önünde sen var
Gölgelerin oyunu bu
Hasret kaldık da varmış tek sözüne
Aklım da yine hatıran var
Suretini yitirmiş insan
Dost yüzlü sansar
Kibir ve riya kol kola
Yanına alıp gezenler var
Hile ve haram
Bilmediğim şeyler var
Anlamsız aklımda sorular
Sorgulamak alabildiğine
Dilimde kuramadığım cümleler var
Rüzgarın önünde savrulan duran
Hiç sövmedim ben
Ağız dolusu laflar çıkmadı ağzımdan
Sabır diledim hep
Gül döküldü dudağımdan
Şimdi ne yana dönsem riya
Kıyametti yüreğim
Hiç biriniz anlamadınız
İçimde kopan fırtınaları
Hiç mi fark etmediniz
Hepiniz mi kördünüz sağırdınız
Gökyüzün hep mi ağlar sulu sepken
Meltemin keskin midir hançerden
Tan vaktinde kızıla çalan gözlerin
Tomurcuk tomurcuk açan günün
Işığına gelen pervanelerin
Semahında döner gün be gün
Sevgiye küstük biz
Aşka aşık gözlerde kin
Evlerde hiddet
Soframız zehir zemberek
Sevmeye küstük biz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!