Ayşe Manav Şiirleri - Şair Ayşe Manav

Ayşe Manav

İşte tam şuramda
Bir ağlıyor kuşlar
Bir çiçek açıyor dallar
Çisil çisil yağıyor bahar

İşte tam da şurada

Devamını Oku
Ayşe Manav

Gecenin karanlığını deler çığlık
Uzaklarda bir haykırış umutsuz
Boylu boyunca uzanmış
Yerde yatıyor kadınlar
Kadınlarımız

Devamını Oku
Ayşe Manav

Sizin babanız bırakıp gitti mi
Acılar yüzünüzü bıçak gibi keserken
Titrek ve cılız mum alevine gizlenen umut
Ve elinizden hiçbir şey gelmeden

Sonra o yok dediler

Devamını Oku
Ayşe Manav

Gökyüzünde gri bulutlar
Denize düşmeden gel

Sam yelleri saçımı ağartmadan
Gözümden düşmeden gel

Devamını Oku
Ayşe Manav

Karanlıkla dertleştim bunca zamandan sonra,
Ağarmadan tan yeri, bitsin hüzünle cefa.
Ruhumu sar sarmala, düşse de gece damla,
Bir tebessüm et bana, ayın şavkı merhaba.

Sessiz gölgeler gibi lal oldu ağzım dilim

Devamını Oku
Ayşe Manav

Sen;
Gidenler için yanarken
Ben;
Ayazında donuyorum.

Devamını Oku
Ayşe Manav

Arkadaşlarım, dostlarım
Arkadaş sandıklarım
Dost bulduklarım

Bir söylenene bakıyorum
Bir de olanlara

Devamını Oku
Ayşe Manav

Kendini yetiştirmemiş insanlarla
Büyük hesaplarım hiç olmadı
Onları kendi hallerine bıraktım
Ne yaparsam yapayım
Onlara göre
Anlaşılmazdım.

Devamını Oku
Ayşe Manav

Kıyamam yanağından düşen bir yaşa
Ne evlatlar verdi bu vatan toprağa
Yükselirken anaların ağıtları acıyla
Ay ile yıldız çıktı arşa

Hilal uğruna ocaklar yansa

Devamını Oku
Ayşe Manav

Aldırma
Sen ne taşlar bastın bağrına
Delik delik yüreğin
Ağladı yokluğunda

Aldırma

Devamını Oku