Boğazımda bir düğüm
Yutkunsam gitmiyor
Gırtlağımı yırtarcasına
Yutkunmasam öylece duruyor
Nefes aldırmamacasına
Bir anneyim ben,
Seni kollayacak güce her şartta sahibim
Direncim, doğumun sancısı kadar
Nankörlüğüne gülüp geçenim
Kuvvetlenirim hoşgörü adım benim
Ne mi paylaşmak isterim?
Hiç kimseyle paylaşamadım yüreğimi!
Deli dolu esen ne varsa başımda, püsküllü bela misali derdimi.
Alın şu yüreğimi ve tam ortasından bölün, görün içini.
Ne bir kurt kemirir beni, ne de safran sarar içimi.
Orada yedi verenler, erguvanlar açar geceleri.
Öyle sakin göründüğüme bakma
Deşersen bütün çamur, çirkef
Çıkar gün yüzüne
İçimde biriken katran
Durup durup vurur
Başıma gelen tüm kötülüklere minnettarım
Durup durup düşmek, tükenmek yerine
Dirilip dirilip tekrar doğmayı öğretti bana
Her defasında daha güçlü oldum yarınlara
Beni ben yaptıkları için tüm acılara
Her birine sonsuzdur minnetim.
Seni kim bu hale getirdi dedim
Siz dedi
Nasıl olur, biz olamayız dedim
El birliği ile beni yok ettiniz dedi
Nasıl oldu dedim güldü
Umutlarım;
Birer birer beni terk etmiş,
Mutluluklar;
Kara bulutların ardına gizlenmiş,
Sükûnete bürünmüş
İçten haykırışlarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!