Kendini yetiştirmemiş insanlarla
Büyük hesaplarım hiç olmadı
Onları kendi hallerine bıraktım
Ne yaparsam yapayım
Onlara göre
Anlaşılmazdım.
Sanma ki fırtınalar dinecek
ve tüm dünya sessizliğe bürünecek
.
Sanırım ki rüzgarlar hız kesecek
ve tüm ayak izlerimiz silinecek.
Gökyüzünde gri bulutlar
Denize düşmeden gel
Sam yelleri saçımı ağartmadan
Gözümden düşmeden gel
Karanlıkla dertleştim bunca zamandan sonra,
Ağarmadan tan yeri, bitsin hüzünle cefa.
Ruhumu sar sarmala, düşse de gece damla,
Bir tebessüm et bana, ayın şavkı merhaba.
Sessiz gölgeler gibi lal oldu ağzım dilim
Kapatırsın gözlerini
Ve bilirsin seninledir sevdiklerin o an
Gözlerinde gel-git dalgaları
Her vurgunda biraz daha bitiyor beden
Ey gözleri puslu yalan
Üzüntü ve keder
Gün gelir dediler geçer
Çizebilir misin acıları
Unuttun sandığın yaraları
Görmek istersen eğer
Sen gözlerine dünyayı kat çocuk
Bakışın içimizi ısıtmaya yeter
Gülüşünle aydınlanır her yer
Bir tebessümün güneşe bedel…
Gel dokun yaralarıma
Kuruyan solmuş dallarıma
Çorak kalan topraklara
Ölen ne varsa dünya da
Gel dokun minik parmağınla
Duruşun ve ihtişamın
Bir kısrak kadar dik
Ve asil olmalı
Dost- düşmana karşı
Kimse görmeden çağlamalı gözde yaş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!