Ayşe Manav Şiirleri - Şair Ayşe Manav

Akıyordu zaman
Lirik bir şiirin içinde
Mısralarda oynaşırdı kırlangıçlar
Göç ederdi hüzün
Gözlerime düşerdi cemre

Bir haykırış mı bu?
Yoksa bir isyan mı?
İçimde düğüm düğüm
Kaybolan yıllarım mı?

İç sızısı,

Sen benim aşkım
Kör ayazım imkansızım,
Yollarına yüz serdiğim,
Alın yazım, bahtsızım.
Kara düşlerimin ışığı,
Alaboraların sığınağı,

Bazen ‘hiç’ olmayı bile beceremez insan.
Alabildiğine kapatır kapılarını her şeye.
Alabildiğine susar herkese.
Amaçlarından, isteklerinden,
Hayallerinden vazgeçer sessizce.
En sevdiği şeyleri yapmak istemezken,

Kar yağmalı kar
Örtmeli bütün çamuru
Kırmalı bütün mikrobu
Yeniden doğurmalı umudu

Kar yağmalı kar

Hayatı yalan insanlarla uğraşmayacaksın.
Bırakacaksın kendi yalanlarında tek başına boğulsun.

Çocuksu gülüşlerimi kaybettiğimde anladım
Gözlerden düşenin geceyi ıslattığını
Yedi veren gülleri açarken kalbimizin
Ruhumuzun karanlığa sarıldığını

Badelere bezenmiş kadehlerin

O sabah telefonun sesi ile uyanmıştı, bir gece önce düşünmüştü arayan kişiyi, özlemişti. Bir süre özlem dolu konuşmalardan sonra vedalaşıp buluşmak üzere sözleşmişlerdi. Kendisine bir kahve alıp oturduğunda tanıştıkları birkaç sene öncesi gözlerinden film şeridi gibi geçmeye başlamıştı.

Yılın en soğuk günü idi, hayatı boyunca unutamayacağı günlerin başlangıcı ve yaşanacak acı günlerin habercisi gibi senenin ilk karı düşüyordu şehrine. Bir nakliye kamyonunun önünden son kez bakıyordu az önce boşalttığı evine, gözyaşlarını içine akıtarak yanında oturan kızına belli etmemek içindi çabası. Koskoca dünyada tek başına kalmış gibiydi, kimsesiz ve çaresiz.

Yaşadığı rahat günlerin sonu, iflas eden dükkânlarının açtığı yaraların başlangıcı, mücadele içinde geçen yıllarının ortasındaydı o dönemler.
Dönüp kızına bakarak yutkundu, bir an derin bir nefes alarak ‘ anneannen bizi bekliyordur şimdi evde sıcaktır’ diyebilmişti.

Gönülden akan pınardır şiir
Harf harf, hece hece
Satıra damlar dize
Tanıdık bir tını gibi işler
Ruhun derinliğine

Yine yandı yürekler
Analar,
Babalar,
Bacılar
Kan ağlıyor gümüş sini
Gökyüzünde bile yas var.