Kar yağmalı kar
Örtmeli bütün çamuru
Kırmalı bütün mikrobu
Yeniden doğurmalı umudu
Kar yağmalı kar
Akıyordu zaman
Lirik bir şiirin içinde
Mısralarda oynaşırdı kırlangıçlar
Göç ederdi hüzün
Gözlerime düşerdi cemre
Bir haykırış mı bu?
Yoksa bir isyan mı?
İçimde düğüm düğüm
Kaybolan yıllarım mı?
İç sızısı,
Gözlerimde bulut ol,
Süzül akşamdan sabaha,
Yüreğimin göğünde,
Savrul gözlerden gönlüme.
Gözüm ol sana bakan,
Yeni bir sabaha uyanmak isterdim.
Hayata sırtını güvenle yaslamış,
Hür bir gülümseme dudaklarında,
Güneşin sıcaklığı alnımda
Gözlerimi öylece açmak
Hayatı yalan insanlarla uğraşmayacaksın.
Bırakacaksın kendi yalanlarında tek başına boğulsun.
Çocuksu gülüşlerimi kaybettiğimde anladım
Gözlerden düşenin geceyi ıslattığını
Yedi veren gülleri açarken kalbimizin
Ruhumuzun karanlığa sarıldığını
Badelere bezenmiş kadehlerin
Yine yandı yürekler
Analar,
Babalar,
Bacılar
Kan ağlıyor gümüş sini
Gökyüzünde bile yas var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!