Hayatım boyunca yazdığım
En güzel şiirim o benim
Delidolu,
Hırçın meleğim benim.
Bazen küskün,
Gökyüzünde dönüp duran ateş böcekleri gibi dönüp duruyorum etrafında. Sen göktüzündeki ışığım, yıldızım, gecemi aydınlatan umudum...
Sensiz herşey yok, herşey kayıp, tek gerçek gecenin karanlığında gülümseyen yüzün, tek ışığımsın gözlerimi kapattığımda. Anılar boğuyor her yokluğunda, gecenin karanlığında seni anıyorum aklıma düşen her anımızda... Kelimelerim kayıp, cümlelerim öksüz, yetim kaldım gecelerin alaca karanlığında... Boynu bükük bir aşk acısı anımsatır sesin, aklıma düşersin akşamın kızıllığı yüreğime vurduğunda.. Hala alnımda son busen, yüreğimde sensizliğin kanayan sancısı her gece oluşunda...
Hatırlarım bugün gibi sessiz geçen son geceyi
Başın öne eğik bir suçlu gibi bana verdiğin hediyeyi
Gözlerimin önünde uçuşan yapraklara benzetiyorum zihnimdeki sözcükleri. Başı, sonu olmayan, cımbızla cümlelerin arasından rastgele çekilip alınan sözcükler gibi. Hiç düşünmediğim anlarda birden aklıma gelen sözcükler anlamsız geliyor çoğu zaman.
Bazen; tam cümlenin ortasına yerleştiriyorum onları birden anlam kazanıyor.
Öznesi ve yüklemi ile tam bir cümle oluşuyor, anlamlanıyor.
Çoğu zaman, aklıma aniden gelen sözcüklere benzetiyorum kendimi.
Tek başına hiç bir şey ifade etmeyen.
Unutuldum mu ben,
Kalbinden, zihninden, teninden,
Silinip atıldım mı ben?
Gözlerinden, sözlerinden, ellerinden,
Savrulup atıldım mı ben?
Gözlerinde tüm bulutlar,
Sana kavuşamadan ayrılıkları yaşadım hep..
Sen bendeyken uzakların hasreti sindi içime,
Daha sana kavuşamadan, özlemin acısı çoktan çöreklendi kalbime..
Her gidişinde sonsuz acılara gömülen yüreğim, her gelişinde baharı kucakladı hep...
İşte bir gidiş daha, biliyorum ki yüreğim yine acıyacak yokluğunda,
tek tesellim bunlarıda aşacağız, sevgimiz var oldukça...
Al al yanardı ellerim,
Gül kıskanır, gülden güzel kokar tenim,
Yıldızlardan daha parlak, ışık ışık gözlerim,
Kiraz dudaklı, bezelye parmaklınızdım sizin,
Gülünce bülbüller susar, baldan tatlı dillerim,
Ben umutlarla dünyaya gelmiş minik bir bebektim..
Gecenin karanlığında,
Sisler arkasında yüzün...
Ne zaman yalnız kalsam,
Ne zaman bir şarkının namesinde seni yaşaşam
..ve ne zaman bir şiir yazsam,
Zihnimde canlanır muhteşem gülüşün..
Bana hep diyorlar
Yüzünde hüzün var
Gözlerinde keder
Gülüşünde makber
Bilmiyorlar
Ne yana dönsem,
Kınından çekilmiş,
Kara saplı bir hançer sırtımda,
Hain bir pusu, dört bir yanımda.
Ne zaman güvensem, inansam insanlara,
Bulutları davet eden ağaçlar
Yağmurla yıkanıp filizlenirler
Nereden bilecekler
Bir şaire kalem olup
Satır satır sayfalara süzülecekler.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!