Sonbahar bizim olsun
İlkbahar senin çocuk
Şimşekler, yağmurlar bize gelsin
Sen gök kuşağında oyna çocuk
Suretini yitirmiş insan
Dost yüzlü sansar
Kibir ve riya kol kola
Yanına alıp gezenler var
Hile ve haram
Bilmediğim şeyler var
Anlamsız aklımda sorular
Sorgulamak alabildiğine
Dilimde kuramadığım cümleler var
Rüzgarın önünde savrulan duran
Adım atmayı öğrenen birbirinden
Çocuk gibiyiz biz ikimiz
Hadi korkma bir adım daha
Zarar gelmez bize bizden asla
Ha cesaret bir adım sen bir adım da ben
Kavuşur elbet bu eller adım adım ilerlerken
Sanma ki fırtınalar dinecek
ve tüm dünya sessizliğe bürünecek
.
Sanırım ki rüzgarlar hız kesecek
ve tüm ayak izlerimiz silinecek.
Bırak geçmişte kalsın
Silgi izli yapraklar
Sen
Yepyeni bir sayfa aç
Dünü düne emanet edip,
Günü yarına ekleyen
Seneler süren bir sürgündü hayatım.
Azat edildim.
Yazdıklarımı hiç yaşamadım.
Yaşadıklarımı ise hiçbir zaman yazamadım.
Sen miydin o
Gecenin sabah ile kucaklaştığı yerde
Dağların ve karanlıkların ardından gelen,
Bakır bir sini gökyüzün de
Mahşeri bir ürperme ten de
Denizi görüyorum
Üzerinden geçen tekneleri
Karşı kıyıdaki iskeleyi
Öylesine kayboldum ki
Koca şehirde
Göremiyorum kendimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!