Asaf Eren Türkoğlu Şiirleri - Şair Asaf ...

Asaf Eren Türkoğlu

Beni en çok korkutan şeydir, sevdiklerimin bir gün gitmesi. Yokluklarının içimde nasıl bir boşluk yaratacağını düşünmek bile ağır gelir. Bu yüzden, senden tek bir şey istiyorum: Hep yanımda kal.

Ne olursa olsun, birlikte yürüyelim bu yolu. Zor günler de gelecek, biliyorum. Belki birbirimize kızacak, kırılacağız. Ama gitme. Çünkü varlığın, hayatıma anlam katan en değerli şey.

Hep yanımda kal, çünkü seninle daha cesurum. Korkularımı bastırabiliyorum, hayallerime daha sıkı sarılıyorum. Seninle olmak, kendimi tamamlanmış hissetmek gibi. Ve sen gidersen, o bütünlük bozulacak.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Hayat bir pazarlık masası gibi; insanlar gelir, alacağını alır ve gider. Kimse ne bıraktığını ya da senden ne götürdüğünü umursamaz. Herkes bir şey koparır senden, kimi fark ettirerek, kimi sessizce.

Bazen sevgini alırlar, hiç hak etmedikleri halde. Sen sevmenin güzel bir şey olduğuna inanırsın, ama onlar bunu bir hak gibi görür. Kimi dostluk alır senden, en saf yanını kullanır ve gider. Kimi güvenini alır, onu paramparça eder. Ve sen, bir süre sonra kendine ne kaldığını sorgularsın.

Herkes senden bir şey koparır. Çünkü sen, verirken hiç düşünmezsin. Kalbinden, zamanından, hayallerinden… Parça parça koparırlar, ama geriye dönüp bakmazlar. Ve sen, sessizce eksilirsin.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Herkese koştum, herkesin yarasına merhem oldum. Sanki bir eksiklerini tamamlama görevim varmış gibi davrandım. Onların ihtiyaçları benim önceliğim oldu. Kendi yükümü bırakıp onların yüklerini taşıdım. Ama bir gün anladım: Kendimi unutmuşum.

Herkese yettim…
Bir dostun gözyaşını sildim, bir başkasının omuzunda bir dağ gibi durdum. Sorunlara çözüm oldum, dertlere teselli verdim. Ama ne zaman aynaya baksam, karşımdaki yüzü görmezden geldim. İçimdeki kırıkları saracak bir el aramadım. Çünkü kimseye yük olmak istemedim.

Kendime yetemedim…

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Her şeye geç kaldım. Söylenmesi gereken sözler, atılması gereken adımlar, tutulması gereken eller… Hepsi zamanın ötesine geçti. Ve ben, geriye dönüp baktığımda, sadece kaçırılmış anların ağırlığını hissediyorum.

Geç kalmak, insanın içini sessiz bir çığlık gibi dolduruyor. Sanki zaman, senden bağımsız bir şekilde akmış, sen ise onun hızına yetişememişsin gibi. Oysa ne çok şey istemiştim. Ne çok şey için çabalamıştım. Ama şimdi dönüp baktığımda, her şeyin bir adım gerisinde kalmış gibi hissediyorum.

Bir şeyi fark ettim: Geç kalmak, bazen durmaktan değil, tereddüt etmekten kaynaklanıyor. O an harekete geçmek için cesaret edemediğin her saniye, bir kayıp oluyor. “Belki sonra,” diyorsun. Ama sonra hiç gelmiyor. Ve sen, o “belki”lerin biriktiği bir boşluğun ortasında buluyorsun kendini.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Gülüyorum, konuşuyorum, hayatın akışına ayak uyduruyorum gibi görünse de… içimde biri var, hep suskun, hep yorgun ve hep vazgeçmek üzere. Bazen durup kalıyorum bir kalabalığın ortasında, her şey dönüyor ama ben sabitim sanki. İnsanlar geçiyor, gülüyor, yaşıyor ama ben içimde bir savaş veriyorum kimse bilmeden. Bir yanım diyor ki “dayan, geçecek”, diğer yanım sessizce “bırak artık, çok yoruldun” diye fısıldıyor. Ne tam umutluyum ne de tamamen umutsuz… ama bir dengesizlik var içimde. Kalmak da zor, gitmek de. Konuşmak da ağır, susmak da. O yüzden çoğu zaman yüzüme taktığım tebessüm, sadece sessizliğimin maskesi oluyor. Ve ben her gün biraz daha eksiliyorum, anlatamadıklarımla. İçimde biri hep vazgeçmek üzere, ama kimse fark etmiyor.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Eskiden her şeyi anlatırdım… Canım yansa söylerdim, sevsem belli ederdim, kırıldıysam saklamazdım. Ama zamanla öğrendim ki, insanlar seni duymaya değil, anlamaya da değil; sadece yargılamaya meyilli. Ne zaman içimi açsam, daha çok kapandım. Ne zaman güvendiysem, biraz daha eksildim. Şimdi içimde bir sessizlik var… Ne bağırıyor ne de ağlıyor. Sadece orada duruyor, büyüyor, genişliyor, yayılıyor tüm benliğime. Artık kimseye anlatmıyorum, çünkü kimse merak etmiyor. “Nasılsın?” sorusu bile ezber bir nezaket oldu, cevabını dinleyen yok. O yüzden sustum. Çünkü bazı duygular kelimeye sığmaz, bazı acılar anlatıldıkça hafiflemez. Ve ben artık kelimelere değil, sessizliğime güveniyorum. İçimde büyüyen o sessizlik, beni kimsenin anlayamadığı kadar iyi anlıyor.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Bazı geceler uyumuyorsun… çünkü uyuduğunda rüyanda bile görmemek istiyorsun onu. Çünkü en son gülümsediği hâliyle kalmış aklında, ve sen o haliyle hatırlamaktan bile yorulmuşsun. İçinde bir benlik var artık tanımadığın, suskun, kırgın ve yorgun. Aynaya baktığında gözlerin aynı gibi duruyor ama bakışların çoktan çekip gitmiş. O gittiğinden beri sen de gitmişsin aslında; ama bedeni kalmış bir hayalet gibi dolaşıyorsun bu şehirde.

Her şeyi sildin, her hatırayı, her mesajı, her fotoğrafı… Ama bir türlü silemedin kendini ondan. Çünkü bazen insan, acıya bile tutunarak yaşamayı öğreniyor. “Geçer” dediler, ama geçmedi. “Zamanla unutursun” dediler, ama sadece alıştın. En kötüsü de buydu zaten; ona alışmadığın kadar, yokluğuna alışman… Şimdi sessizsin. Kimseyle konuşmak istemiyorsun. Kalabalıklar içinde bile hep yalnızsın. Çünkü içindeki seni yalnızca o tanıyordu. Ve o gitti.

Artık ne yazılan bir şiir iyi geliyor ne de dinlediğin bir şarkı... Her şey biraz onu anlatıyor, biraz seni yaralıyor. İçindeki ben seni tanımıyor artık. Gözlerinden akan yaşa bile şaşırıyorsun bazen. Çünkü kendine bile yabancısın. En çok da onun “senin için en iyisi” diye gidişine kırgınsın. Oysa sen, onun en kötüsünde bile kalmaya razıydın. Ama o, seni seninle bırakıp gitti. Şimdi içindeki ben, artık sen bile değilsin.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

Bazen öyle anlar gelir ki, içindeki haksızlık hissi seni tüketir. "Neden?" diye sorarsın. "Neden böyle oldu, neden bunu hak ettim?" İnsanların yaptıkları yanlışlar, verdikleri acılar, hayatında bir yara gibi kalır. Ve ne yaparsan yap, o yara iyileşmez gibi gelir. Ama bir şey var ki unutma: İlahi adalet, en doğru zamanda yerini bulur.

Belki bugün görmezsin, belki yarın da hissetmezsin. Ama adalet, her zaman işler. Hayat, herkese hak ettiğini verir. Birileri seni kırıp geçse de, haksızlıkların yükünü sırtına bıraksa da, bu yük kalıcı değildir. Çünkü evrende hiçbir şey karşılıksız kalmaz. İyilik de kötülük de, dönüp dolaşıp sahibini bulur.

Sen yeter ki sabırlı ol. İntikam almayı düşünme. Çünkü intikam, yükünü hafifletmez, aksine seni daha da ağırlaştırır. Bırak, hayat gerekeni yapsın. Sen sadece yoluna devam et, içindeki iyiliği koru. Unutma, ilahi adalet dediğimiz şey bazen beklenmedik bir şekilde gelir. Ve o geldiğinde, senin suskunluğun, en güçlü cevabın olur.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

İnsan en çok güvendiği yerden darbe alırmış. Kalbini açtığı, sırtını yasladığı, "Bana zarar vermez" dediği insanlardan… Beklemediği yerden vurulurmuş. İşte bu yüzden, yaralarımız en derin, acılarımız en sessiz olur.

Hayat ne garip… Gözümüzü kapatıp teslim olduğumuz yerde, bir hançer soğukluğuyla uyanırız. Ve o an anlarız: Güven dediğin şey, bir yanılsamadan ibaretmiş. Aslında her insan, en sevdiği yerden eksilirmiş. Belki bir bakışla, belki bir kelimeyle, belki de bir vedayla. Ama eksilirmiş.

Beklemediğim bir yerden vuruldum ben de. Hazırlıksızdım. Savunmasız. Belki bu yüzden bu kadar acıttı. Çünkü hiç beklememiştim. Beni sever dediğim biri, beni en çok yaralayan oldu. Hiç gitmez sandığım biri, ilk terk eden oldu. Ve işte o an, bir insanın gözünün içindeki sevginin bir gün nefrete dönüşebileceğini öğrendim.

Devamını Oku
Asaf Eren Türkoğlu

İnsanlar bazen kelimelerin yetmediği yerde susar. Anlatmaya çalışıp da anlaşılmadıklarında, kendilerini defalarca ifade etmelerine rağmen bir duvara çarptıklarında… Susmak, bazen en yüksek çığlıktır ama herkes duymaz.

İnsanlar yorulduklarında susar. Her defasında aynı şeyleri anlatmaktan, hissettiklerini açıklamaya çalışmaktan, kendilerini kanıtlamaktan bıktıklarında… Konuşmak çözüm olmadığında, susmak bir savunma mekanizmasına dönüşür.

İnsanlar hayal kırıklığına uğradıklarında susar. En güvendiklerinin anlamadığı, en sevdiklerinin görmezden geldiği anlarda… Bir şeyleri değiştiremeyeceklerini anladıklarında, sessizlik en güvenli liman olur.

Devamını Oku