Bir hüsran düştü payımıza düşten,
Hasretlik çekti de doymadı gönül,
Eser kalmadı bu yüzde gülüșten,
Bir gözyașı gibi damladı gönül.
Neyse düşen üstümüze yaşadık,
Kırık sandık aklı,
Kırık; kol kanatmış,
Tanrı seni zalim,
Beni mazlum yaratmış.
Muhasebesini bilmem,
Bir soğuk yel, biraz hazin müzik,
Hatırladığım bu son gördüğümden,
Gözlerini bürümüştü bir yalnızlık,
Ve yine aylardan aralık.
Mağrur bir gölge çökmüştü aşka,
Kelebeklerin şarkısı
Susacak bir mevsim daha
Tekrar gün doğana kadar
Elveda gülüm, elveda
Kardelen vakti geliyor
On sekizinde mürekkep yutan
Yirmisinde de asit soluyan
Yirmi beşte beli sakat
Kundurayla nöbet tutan
Yerdeki buzun üstünde
Ruh gibi ve zatürre
Gözümü açtım,
Anadolu'da doğdum,
Alparslan dediler adıma,
Alparslan oldum.
Biraz elim kolum uzadı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!