Seni beklemek kara sevdam,
Tutunmaktan çetrefilli şu hayata,
Bereketler deryası olan bu köhne cihanda,
İnan ki çok daha dayanılmaz bir ağrıdır.
Seni beklemek kara sevdam,
Ah! Ah nerelere döksem bilemediğim,
Bir karanlık var içimde senelerdir,
Kağıttan akar
Havaya karışır,
Bir çember çizdim kendime,
Sizin için,
İmrenirim güvercinlere,
Her gün en az birisi,
Ya camına konar,
Ya tependen uçar,
Bir şekilde illa ki,
Seni görür.
Bardaktan boşalırcasına yağarken yağmur
Bir parkta, kamelyanın altında sana
Çok güzel olduğunu söylemiştim
O gün adına kardelen dedim
İmkansızlıkları delen o bakışlarından
Sıcak dudaklarından
Devrin aşklarıyla çocuk sevindir,
Gönülle oyna, hep perdeler indir,
Ancak şu sonsuz can acımı dindir,
İşte o vakit bu canım senindir.
Öylesine esen rüzgar deli mi?
Kalbim yokmuş gibi bakıyordun bana,
Sevemezmişim gibi kimseyi asla,
Hâlbuki en güzel ben sevdim seni,
Senin haberin bile olmadı.
Her şeyim sana aitti, her yanım yastığın,
Gecenin buğusu gözlerime düşerken,
Canımdaki yüküm sen olmasaydın,
Cümle alem uykusunda uyurken,
Dilimdeki küfür sen olmasaydın.
Bilmem ne istersin bu candan söyle,
Hırsız aziz olmuș bu çivisi çıkmış dünyada,
Arsıza azize denmiș, masum ise rüyada,
Örtülmüș gözlere katrandan kara bir perde,
Sorarım, ey kudret sahipleri sizin aklınız nerede?
En șașalı siz olun lütfen, en güzel sizler,
Aşk yollarını çok adımladım,
Düştüm, kalktım hemen yılmadım,
Evet bazen biraz yalpaladım ama,
Yine de sevmekten sıkılmadım.
Ne öğrendin diye sorarsanız eğer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!