Alparslan Gürlek Şiirleri - Şair Alparsl ...

Sen çok büyük yanıldın,
Aşkta kanun yoktur sevdiğim,
Kurallar kitabı hep kayıptır,
Mantık raflarda toz tutar,
Kullanma kılavuzu ise fuzulîdir.

Oysa ben bütün gonül kapılarımı açmıştım sana,
Sevgi dileniyordum senden, tüm açlığım buydu,
Nasıl ben bir çöl isem, aşkın da o suydu,
Sen, benim en güzel günlerimin dokusuydun.
Neyse! Kapatalım bu defteri artık,
İkimizden de geçti, geç kalınmış bir aşk,

Hayıflanırdık seninle bu çağa,
Hızlı tüketim çağı der kızardık,
Meğer o çağ bizi de tüketmiş,
Yine kaybettik.
Hızlı tükettik bu sevgiyi,
Sen unutmayı da güzel hallettin,

Gün batımında heva, yanına varmak,
Ellerini rüzgar edasıyla sarmak,
Bir abad beklemiştir cihan o anı,
Ne yazık yârim, hepsi mahşere kaldı...

Gece meltem eserken seni izlemek,

Bu gece seni çok seviyorum,
Sabah muhtemelen unuturum,
Hoşçakal sevgilim.

Mesela şimdi seninle olmak var,
Belki bir köy evinde belki sokakta,
Kaldırım taşlarına belki divana,
Belki başımızı yaslayıp birbirine,
Ellerimiz terlerken birbiri içinde,
Kalbimiz titrese bazen de serinlikten,

Kafamın içinde șifrelenmiș onlarca șiir,
Binlerce sitem, yüzlerce karmașık kilit,
Sarmașıklar tırmanmıș bir duvar misali,
Alttan tepesi görünmez, yüksek!
Keder rutubet gibi her yana sinmiș,
İki omuz dik, bir yük ki zamana yenik,

Bülbüller öterken şu gülistan canında,
Ey gönül, bu güzel ömre sitemin neden?

Yediğin önünde, yemediğin arkanda,
Ey gönül, bu tok mideye sitemin neden?

Bir gurur ki arsız,
Bir bahçeyim barsız,
Șu kalbin de yarsız,
Taștan ne farkı var?

Zaman durmuyor bak,

Geçmişin dalgaları kıyımı döverken,
Ne mümkün tutunmak sensiz bir aşka,
Kaçmak ne mümkün senden,
Ne mümkün unutmak ya da silmek.
Her köşede karşıma çıkacaksın yeniden,
Ve her parkta bir bankta oturacaksın yanımda,