Acıyan canımsın
Kaybolan yanım
Gözlerinin şavkında bıraktım korkuları
Gamzenin çukurunda
Tüm intiharlarım.
Hecenin sırrına erince insan
Kelamın fazlası zulüm olurmuş.
Her türlü cefayı görünce insan
Gamdan uzak kalmak ölüm olurmuş.
Gecenin ardında vardır bir sabah
Yusuf muydu kuyuda
Yoksa kuyuya atan mı
Karanlık uykuda
Firavun muydu Musa’yı bekleyen son
Yoksa Musa mı
Bir imkânsız aşk ki sevda çölünde
Her kum tanesinde serap var sandım.
Rezil rüsva oldum gönlün elinde
Ne ondan vazgeçtim ne de usandım.
O pamuk prenses ben şaşkın cüce
Uzakta değilsin sol yanımdasın
Gözlerin ruhumun taht köşesinde
Kalp adı verdiğim vatanımdasın
Gönlüme can yürür billur sesinde.
Saçının lülesi prangam benim
Yusuf’u kuyuya atarken daha
Mısır’da sultanlık vermişti Rabb’im.
Eyüp yarasıyla eylerken dua
Bilcümle yarasın sarmıştı Rabb’im.
Bir avuç toprakla bir damlacık su
Bugün benim ruhum öldü,
Namazımı kılmadılar,
Musallaya almadılar.
Salası da okunmadı, duası da.
Ne bedenden soydular
Ne kefene koydular.
Sarıkamış yolu zulüm
Lapa lapa geldi ölüm
Yetişmiyor ona elim
Mehmetçiğim şehit olmuş
Kurtlar, kuşlar şahit olmuş.
Koca bir dağ idi benim yüreğim
Sarsıldı yıkıldı sebebi sensin
Sağımda solumda sorgu meleğim
Terk etti çekildi sebebi sensin.
Işığım tükendi, hep karanlığım
Dünya denen koca damı
Doldurup bunca adamı
Yine de hiç insicamı
Bozmayana selam olsun.
Gündüz güneş, gece ayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!