Severek gitmeyi, severken gidenlere sor.
Ağlamadan mutlu olamayanlara sor.
Kalmak için sebebi kalmayanlara sor.
Çok merak ettiğin beni, onlara sor.
Bu hayatta her zorlukta ayakta duranlara,
Gözlerinin bana yabancı olacağını,
Sözlerinde benim hiç olamayacağımı,
Varlığının benden uzaklaşacağını,
Hiç beklemezdim; şimdi tamamen bitti.
Seni sevip de sevilmeyeceğimi,
Seni her an aklımda tutar, saklarken,
Sen nasıl bu kadar rahatydın, anlayamıyorum.
Ben seni bu kadar saf ve temiz severken,
Sen nasıl bu kadar kalpsiz ve vicdansızdın?
Ben her gece seni düşünmekten yatamazken,
Sevilmediğin bir kalpte,
Merak edilmeyen bir akılda,
His edilmeyen bir gönülde
Ölmek üzeresin.
Yanarak sevmenin,
Ağzından çıkan her kelime sana saplanır.
Ne tadın kalır ne de yaşama sevincin.
Canın yana yana bitirirsin bir ilişkiyi,
Aşkın senin katilin olur, diz çökersin ona.
Nice mutluluklar diler, çeker gidersin.
Ve sonunda,
“Hayatından çıkamam.” dediğim herkesin
Hayatlarından çıktım.
Onlardan ayrıldım.
“Unutamam.” dediğim kim varsa, hepsini unuttum.
Yav, ben yapmacık insanım, yaklaşmayın bana.
Seviyor gibi yapar, sizle dalga geçerim.
Ben anlamam, sizi boşuna kendinizi anlatmayın.
Çok konuşur, sizi dinlemez, canınızı sıkarım.
Ben kötü biriyim, en iyisi mi uzak durun benden.
Lafta beni çok seversiniz.
İş ciddiye gelince neredesiniz?
“Seviyorum” der, yanıltırsınız.
Kendinizi kandırdığınız yetmez gibi,
Beni de kandırmaya çalışırsınız.
Bazen sevince, bazı şeyleri görmezden gelirsin,
İşte bazen sevince, yanıldığını da göremezsin.
Ve bazen sevince, sevildiğini zannedersin,
Ve bir gün, belki geç olur, yanıldığını fark edersin.
Sevdiğinden eminsindir, bir süre sonra anlarsın,
Sahip çıkamadın acılarıma,
Bir acı da sen ekleyip,
Bıraktın beni kör karanlıklarda.
Sahip çıkamadın saf sevgime,
Bir darbe de sen vurup çekip gittin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!