Hayaliyle uyuyup,
Hayaliyle uyandığım kadın (adam),
Sevgisine sımsıkı sarıldığım,
Sesinin sıcaklığıyla ısındığım,
Göğsünde sevgimi yatırdığım kadın (adam),
Hoş geldin hayatıma, sevdiğim, hoş geldin.
Önceki zaman dilimlerinde,
Nasıl özlüyorsam seni,
Şimdi de özlüyorum.
En kötüsü de ne biliyor musun?
Ne sesin, ne de bir resmin var elimde.
İki Yüzüm Var
Gecenin sessizliğinde konuşur iç sesim,
Bazen aşkla yanar, bazen nefretle titrerim.
Bir genç gibi umut dolu, bir anda karanlık,
İki kişi aynı beden, değişir ruhum anbean.
İstanbul'da yağmur yağıyor, sevdiğim.
Ranzamda oturmuş izliyorum.
Senin sesin kadar huzur vermese de,
Kulaklarımı dört açmış dinliyorum.
İstanbul'u seller götürdü, sevdiğim.
Bir gün bu dünyadan göçüp gidince,
Arkamdan ağlayan olacak mı dersin?
Bir gün bu şehre veda edince,
Beni hatırlar mı bu şehir dersin?
Gitmek değil de kalmaktı zor olan.
Gözlerin yaşlarla kaplı olduğunda,
Sözlerin bağırsan da duyulmayınca,
Nefesin boğazından çıkmadığında,
Geçmişi hatırlayıp yutkunamayınca,
İşte o zaman beni anlayacaksın,
Şöyle bakıyorum da hayatıma:
Binlerce insan girmiş çıkmış,
Hepsi bir ders olmuş bana,
Zamanım nasıl da boşa geçmiş.
Her insana güvenmem, yok mu?
Ne kadar da kolay söylersiniz:
“Aşkım, canım, ömrüm…”
Siz aşkı da, canı da, sevmeyi de inanın bilmezsiniz.
Bu güzel sözleri de ağzınızdan hiç düşürmezsiniz,
Siz aşkı, sevdayı, sevgiyi de böylece kirletirsiniz.
Aynı sokakta, tek yönde, karşı karşıya,
Birbirimize bakışır bir hâlde.
Kalabalığın içinde, sen ve ben sadece,
Gözlerine gözlerime daldığında.
Kalplerimizin aniden birbirine ısınması,
Ağlarken mi gözler ıslanır, yoksa
Islanırken mi gözler ağlar, bilemedim.
Bana “Nasılsın?” dediler, “Kötüyüm” diyemedim.
Sorsan onlara, iyiydim ben; bencildim.
Değer verdim, yanımda kalmasını bilemediler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!