Hani o geçmişten gelen Özdemir Erdoğan Abimizin güzel bir şarkısı vardı ya, ''Paranın ne önemi var mühim olan insanlık.'' diye de devam eder giderdi... Paranın bir önemi yoksa, bu kadar devletler niye birbirine giriyor o zaman, diye sormak lazım... Demek ki mühim olan şeyi, insanlığı önemsemiyorlar...
İnsanlığı önemsemeyenler, insanlıktan da çıkıyorlar haliyle... Geriye kalan da o zaman kan, gözyaşı, zulüm, ezilen insanlar, öldürülen çocuklar, tecavüz edilen kadınlar oluyor... Çocukları anneleri ile birlikte kurşuna dizenler mi bu dünyaya barış getirecek? Açlığın kol gezdiği Kara Kıta Afrika'da insanlar ölürken, onları sömürmek için viski yudumlayanlar mı barış getirecek kainata? Hiç sanmıyorum...
Paranın çok önemi var bir çok insan için, bir çok sömürgeci devlet için. Para olmasaydı o takım elbiseli, kravatlı efendiler de mazlum milletleri bu kadar kolay sömürebilirler miydi? Bu kadar kolay, o ülkelerde kendilerine yerli işbirlikçiler, vicdanı kör, satılmış adamlar bulabilirler miydi?
Her zaman pantolonumun sağ cebinde
beş on lira olur
kimi zaman haberli kimi zaman habersiz
ce yapıp benden kaçarlar
bazende kanatlanıp uçarlar
ne gözlerim görür uçtuklarını
Ah bu Lidyalılar ah! Ben şimdi bunlara, bu Lidyalılara bağırayım mı, çağırayım mı, kızayım mı, ne yapayım? ''Ohoooo onlar tarih sahnesinden silineli çok oldu.'' diyorsunuz siz de. Olsun ben yine de sövüp sayarım, iyi halt etmişler sanki bu parayı bulmuşlar da... Hiç mi başka icat edilecek bir şey kalmadı? Bunlar dinlememiş mi hiç bizim değerli sanatçımız Özdemir Erdoğan'ı hani diyor ya bir şarkısında ''Paranın ne önemi var mühim olan insanlık.'' İnsanlık tabi ki mühim ama, parasız da olmuyor be Hacı...
Napolyon amcada durmuş durmuş, üç şey demiş, hay demez olaymış. Para, para, para iyi de kim duymuş o meşhur Fransız İmparatoru Napolyon'un para, para ve yine para dediğini? Var mı ispatı? Ha anladım, o zamanda Osmanlı da ki vakanüvisler gibi onlarında tarih yazıcıları var, onlar bir yerlere not etmiştir mutlaka diyorsanız, ben de doğrudur diyorum. Belki de o tarihlerde çek ya da kredi kartı olsaymış Napolyon Efendi üç kere çek çek çek veya kredi kartı kredi kartı kredi kartı da diyebilir, o şekilde de tarihe geçebilirmiş...
Ayyyy ay geçen gün gittim kuaförüme bir fön çektirdim, peşine saçlarımı boyattım, manikür pedikür, ardında da bir cilt bakımı. Kuaför de kuaför ama sosyete kuaförü Nejat, Necat da asıl adı ben hep Nejat derim, hatta bazen Neco bile derim. Hiç kızmaz darılmaz bana. Ay nasıl darılsın ki dünyanın parasını dökerim her seferinde. Bu sefer, çok uğraştı, Allah seni inandırsın otuz bin lirayı döktüm geldim Neco'nun kucağına. Zaten yirmi beş bin lirası bahşiş de siz yine de kimselere söylemeyin, aman duymasın kimse. Yok kız yok, vallahi zenginlikten değil billahi lüküslükten değil. Arkadaşım sevmiyorum parayı hakikaten sevmiyorum. Yoksa şeyimde değil. Ay şeyimde derken, işte yanlış anlamayın şeyin yerine gelmesi gereken o kelimeyi bulamadım, umurumda değil diyecektim. Burada şeyim umurum oluyor yani...
Kız inanmıyor musun bana? Hakikaten sevmiyorum ben bu parayı yaaaaa! Geçen gittim, baktım banka hesabıma ooooh bir dolu para göndermişler, yatırmışlar hesabıma, çalıştığım, mankenlik yaptığım ajanslar, dizilerde rol aldığım bölümlerin paraları bir de... Onlarda bilirler benim parayı sevmediğimi... Yeter da yeter, bu kadar para gönderiyorsunuz bu manken Damla ablanıza, O da dayanamıyor harcıyor. Burada ki (O) ben deniz oluyorum az buçuk. Durur mu ben de para? Hemen gittim bir son model BMV araba aldım. Yok arkadaş yok para beni bozuyor ya, mezara mı götüreceğim, hemen harcarım. Altı ay önce aldığım geçen senenin BMV sini de bir gariban manken arkadaşıma hediye ederim artık, hediye ederim dediysem, parasını aldıktan sonra tabi, hediyesi yüz bin dolar olur canım, ben öyle aç gözlü bir insan olsam üüüüüf nelerim nelerim olurdu şimdiye kadar. Yatlar, katlar, kürkler, kotralar, uçaklar, hatta uçak gemileri... ''Duyamadım uçak gemisini şahıslara vermiyorlar mı dediniz? '' Olsun canım olsun, ben de sadece gemisi olmayan uçak alırım da dudağınız uçuklar... Bana da yakışır her türlü uçaklar...
Okumak, okumak ve yine okumak ile insanlar kariyer yapıyor ve mesleklerinin en tepe noktasına çıkıp bir mesleğin profesörü oluyorlar. Son zamanlarda gerek basın yayın organlarında olsun, gerek sokak hayatının içinde ya da sosyal hayatta da rastlıyoruz, hiç alakası olmadığı halde insanlar etiketlerine profesör unvanını yapıştırıveriyorlar...
Köftenin Profesörü burada. Bendeniz Araba Profesörü İsmail ya da Lahmacun Profesörü mesaisine burada başladı, artık lahmacunlara bayılacaksınız, hatta bayılmak ile kalmayıp parmaklarınızı bile yiyeceksiniz... Yani arkadaşım köftenin ya da kuru fasulyenin profesörü olsan ne, olmasan ne? Alt tarafı köfte işte, biraz bayat ekmek, biraz karabiber, kimyon kat, azıcık kıyma, al sana köfte... Doktora mı yaptın köfte üzerine, yardımcı doçent olup, sonra doçent olup, daha sonra mı köfte profesörü oldun?
Tamam anladık iyi bir araba tamircisi de olabilirsin, çıraklık kalfalık, hepsini geçtin usta oldun, ama profesörlük mü; öyle kolay değil o işler. Bırak seni yine Hasan Usta ya da İsmail Usta diye ansınlar müşterilerin...
Gazeteleri okuyunca, haber sitelerine göz gezdirince artık iyice hafakanlar basıyor, sinirlerim bozuluyor. Toplumun her kesiminde bir dolu sosyopat, psikopat, topluma uyum sağlayamayan bir dolu angut insan aramızda dolaşıyor ve üzülüyorum gerçekten 21. Yüzyılda hala böyle tiplerin olmasına...
Sahte Peygamber, adı her ne ise, mevta olmuş ve Bursa'da cenazesi defin ediliyor. Hazreti Muhammed sav. den sonra peygamber gelmediğine göre bu adama bu kadar ilgi neden, anlayabilene aşk olsun. Binlerce kadın ve onun iki üç katı da erkek vatandaş ağlayıp göz yaşı döküyorlar ki aslında bu adam mürtet, yani dinden çıkmıştır, kendini peygamber ilan ettiği sebebi ile... Yazık çok yazık... İmanlarını bir sorgulasınlar onun cenazesine giden vatandaşlar...
Sam Amcanın o muhteşem kayınçosu Donald Trampa Dayı iki tane hindiyi kesilmekten son an da kurtarmış, af etmiş hindileri... Hindilerde glu glu diyerek Trampa Dayıya minnet ve şükranlarını iletmişler. Gözlerim yaşardı gerçekten. Sam Amcanın böyle vicdanlı bir dayısı olduğuna...
’’Su da balık yan gider.’’ derler... Su dur işin özü balıklar için... Rakı şişesinde balık olmaya kalktın mı işin yaş diyeyim sana... Orhan Veli’nin mısralarındandır ’’Bir de rakı şişesinde balık olsam.’’ Anladık da Orhan Veli birader dakkasına gidersin vallahi hem de billahi... Rakı şişesine girip de yaşayan bir balığı daha hiç bir kitap yazmadı, bundan sonrada yazmaz...
Fazla içtin mi bu mereti insan bile mortu çekiyor balıklar mı ölmesin... Düşünüyorum da Orhan Veli’nin bu dizelerini okuyup da bunu balıklar üzerinde deneyen salak da var mıdır? Yok ya, yoktur, bizim insanımız içse de ağzı ile içer bu mereti, böyle aymazlıklar yapmaz...
İyi de şarap şişesinde, votka şişesinde, bira şişesinde balık olsam niye dememiş bu Orhan Veli dostumuz? Yok, yok ben anladım. Rakıdan başka bir şey ağzına sürmediğinden belki de böyle bir dize yazdı. Sürekli şarap içiyor olsaydı, rakı değil şarap şişesi olurdu, balık olmak istediği yer...
20. Yüzyılın en büyük icatlarından birisi kabul edersiniz ki televizyon ve sinemadır... Bu sektörde dünya üzerinde çalışan milyonlarca insan var. Kimisi sanatçı, kimisi kameraman, kimisi başka başka branşlarda sanata ve görselliğe katkıda bulunuyorlar... Amerikan Sinemasının kalbinin attığı Hollywood aynı zamanda dünya sinemasınında bir numaralı merkezi durumunda... Orta Düzeyde Bir ülkenin ihracat kalemi kadar dünyaya dizi ve film pazarlıyorlar... Millette bayıla bayıla izliyor bunların çoğu zaman şiddet içeren, aksiyon dolu filmlerini...
Yakın zamandan beri sizde televizyonlarda ve sinemada gözlemliyorsunuz, sigara ve alkol bulunan sahnelerde, sigaranın ve içkilerin üstünü buzluyor arkadaşlar... O sigaranın ve içkinin içildiğini görseniz de kendinizi göremiyorsunuz, ama yine de anlıyorsunuz orada içki ve sigara içildiğini...
Buraya kadar eyvallah, anladık, gençleri çocukları, içkiden ve sigaradan korumak ne kadar güzel, ne olumlu bir davranış, takdir ediyoruz tabi ki tüm yüreğimiz ile... Ancaaaak ağırlıklı olarak Amerikan Filmleri ve yerli diziler ile filmlerdeki şiddet ögelerini nereye koyacağız, bu yasaklar içinde... Bu dizilerde ve filmlerde şiddeti gören çocukların bilinçaltı bu sahnelerden azami derecede etkilenmeyecek mi?
Ben Balıkçı Servet
kendimi bildim bileli denizdeyim
kimisi ekmeğini taştan çıkartır
ben de taş gibi dalgalı denizden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!