Ey Gönüldaş!
İnsanlık muâmma yere gidiyor?
Umârım çarpışan diller barışır;
Nefis kavgasında cânlar yitiyor?
Benlikler susarsa hâllar barışır..
Ey Gönüldaş!
Aşktan bir katreyim Allah'a akan,
Mecâzları nehri, arkı belledim;
Mahlûkâta ibret gözüyle bakan,
Yalnızca gönlümü barkı belledim..
Ey Gönül!
Niyâzım sorarsan dâima dermân,
Bıraktı, terk etti çâralar beni;
Nasıl da zâlimce kestiler fermân?
Yazık dostlar bile karalar beni…
Ey Gönül!
Acep kime edem seni şikâyet?
Peşin sıra onca gezdirdin beni;
Halbuki çilende varmış hidâyet,
Nefsime kastedip ezdirdin beni..
Ey Gönül!
Elest'ten düşmüşsün beden çölüne,
Özlemden bir öksüz bir yetim ağlar;
Kimse sâhip çıkmaz olmuş ölüne,
Sînemden bir öksüz bir yetim ağlar..
Ey fâni sevgili!
Neredesin gönül kilidim açan?
Öyle hasretim ki gel segâhına;
Niçin yanıyorum kıvılcım saçan?
Düçâr olmuş isem yazık âhına..
Ey Gönül!
Nefs yedi perdeli gayba örtüdür,
Her biri kalktıkça O Nûr âşikar;
Delâil istersen böcük börtüdür,
Mahlûk hep sanatı, umur âşikar..
Ömrüm boyu sırlığını korurken,
Binbir yüzü olan elmas idi AŞK;
İlmin lem’âsı bir yüze vururken,
Diğer yüzü sanki kömür idi AŞK..
Gizli hazinenin miftahıdır o,
Kâinatta varlık nâmına ne varsa,
Hiç iken nûrlaşıp tecessüm eder AŞK;
Mahluk denen hangi perde aralansa,
Vahdette kesişip tebessüm eder AŞK..
Şefkat de Aşktan üremiştir, nefret de;
Ey fâni sevgili!
Gönlüme gözlerin düştüğü anda,
Ansızın dolayan ağ gibidir AŞK;
Senliğim bir yanda kendim bir yanda,
Benliği kaydıran yağ gibidir AŞK..
hocam selamlar saygılar.. sanıyorum antolojide ilk defa gerçek bir şaire denk geliyorum. sanatınıza ve eserlerinize hayran olmamak mümkün değil.. Allah yolunuzu bahtınızı açık etsin.. kaleminizin mürekkebi hiç bitmesin..