Adapteysen her şeyde, yoldan çıkan asır’a;
Hiç boşuna övünme, hüsrandasın hüsranda!
Ve çağdaşım diyorsan, asra rağmen şu sıra;
Boşa kendin savunma, ziyandasın ziyanda!
Çağdaşlık denen illet, ettiyse seni esir
Mahkum oldum hüzün’e!
Muhtaç kaldım cüzüne!
Şu kalbimin özüne;
Huzur lütfet Rab huzur!
Onsuz hayat pek muzır.
Müştak isen hikmete, yanlış yerde arama!
Zira o şey her yerde ve herkeste bulunmaz!
Şayiaya inanıp, lütfen haktan ırama!
Aradığın o nimet, her bir kuldan alınmaz!
Mevla onu sadece, dostlarına verirken;
Anlamadım ben seni
Hısım mısın hasım mı?
Hele anlat sen seni!
Hısım mısın hasım mı?
Her yaptığın aleyhte
Sınav yeri şu cihan
Hız kesmiyor imtihan
Unutsa da tüm ins can
Sen unutma be evlat!
Yeter aşma haddini!
Evlat ayal konusu, pek revaçta bu günde.
Nesil dinden cüdaysa, hayır umma tekinden!
Büyütürsen onları, barda, cazda düğünde;
Sen Mekke’yi anarken, o bahseder Pekin’den!
Dersen kalbi çevirmek, sırf Allah’ın elinde;
Hayat imtihan, insan talebe
Sanmayın o bir oyun mel’abe
Epey zorsa da onu kazanmak
Cennet-i ala var sonda galibe.
Doğrusu budur, gayrisi yalan
Demeçlerin bir tuhaf
Hasta mısın hoca sen?
Her cümlende tonla gaf
Hasta mısın hoca sen?
Müslümanken sözde sen;
İnsan için en hırlısı;
Hayırlısı, hayırlısı!
Her bir işin en karlısı;
Hayırlısı, hayırlısı!
Heves etme asla çoğa!
Şu âleme gelen kullar
Sanma kardeş hep kar eder
Nice deha ve akıllar
Kar zannıyla zarar eder
Çoğu sever bu cihanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!