İnsan isen sen eğer;
Tetkikata ver değer!
Aradığın kıymetse?
Din-i Hak’ta o değer!
Mü’min isen sen eğer;
Değil isen silme kör;
İnkâr etme ikrar et!
Görür iken olma kör!
İnkâr etme ikrar et!
Mertlik varsa ser’inde;
Elli yılı aşkındır, tattım türlü hazzını
Hakk-el yakin yaşadım, onca bahar yazını
Düştü gayri bu gönle, beka aşkı ey dünya!
Bundan böyle katiyen, çekmem senin nazını.
Ayn-el yakin gördüm ki senin aşkın bir bela
İman yoksa kalbinde, işin yaştır arkadaş!
Çünkü o şey kul için, en değerli nimettir.
Münkir için şu hayat, gayet boştur arkadaş!
Çünkü onun yaptığı, fanilere kamettir.
Duan yoksa dilinde, halin yaman arkadaş!
İman eman demekse;
İmansıza yok eman!
Felah için yol tekse;
Senin halin pek yaman!
Arıyorsan bir liman;
Çekiyorsan halktan aman?
Eman gerek sana eman!
Arıyorsan sağlam liman?
İman lazım sana iman!
Sıkıyorsa kalbi dertler?
Tek konu var gündeme, damga vuran anbean;
Unutsan da der sana; gafil olma beni an!
O gelince cihana; suspus olur sultanlar!
Çünkü onun eliyle, yere batar şöhret şan.
Gaflet edip bir ancık, çıksa o şey zihninden;
Hubb-u dünya ziyan iken, bu aşkta ne sende gönül?
Muhtaç isen bir sevdaya, yeter sana hubb-u ebed.
Bilmez misin fani aşklar, yerilmiştir dinde gönül?
Bir yar sev ki olsun sana, gerçek maşuk ilelebet!
Meftun isen yaşama?
Onu boşa yaşama!
Hür yaşamak hoş ama;
Hesabı var bil sonda!
Madem bu bir aşama;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!