Bir kandil daha geçti, cehil ile gaf ile
Savdık baştan biz onu, bir kaç şiir naat ile
Gerçek dini bilmeyen, ne yapsın ki başkaca?
Bu bidati kaç asır, sürdürdük inat ile
Yıl boyunca her haltı, yiyen doldu camiye
Bir garip ölmüş bugün!
Bugün değil pardon dün!
Ne yazık ki komşular;
Fark etmemiş öldüğün.
Hemen karşı binada;
Tadı kaçtı dünyanın, kalmadı zerre huzur
Fink atıyor üstünde, nerde varsa bir muzır
Geçtim çoktan mal mülkten, geçtim evlat ayalden
Bundan böyle bana sırf, huzur lazım az huzur.
“Onda rahat yok” diye ferman etmiş ya resul
Tertemiz bir fıtrat verdin de bize;
O hal üzre kalamadık Allah’ım!
Azgın nefsi getirip de biz dize;
Makbul bir kul olamadık Allah’ım!
Okun diye kitap verdin halklara
Bırak aşk-ı cihanı;
Ahrete bak ahrete!
Durak bilip şu hanı;
Talip olma tek bete!
Aman dostum sen, sen ol;
Din Allah’tan inmeli;
Felsefeden din olmaz!
Ona vahiy denmeli;
Vesveseden din olmaz!
Zira o bir kanundur
Din-i İslam son hak din, kıymetini bil kardeş!
Yoksa Mevla başına, boca eder şerleri.
Yokken arzda hoşlukta ve makullükte ona eş;
Onu doğru yaşa da, olma lütfen şer eri!
Nadanlara kanıp ta, uzak kalma sen ondan!
Kirlendiyse hulk-u halk;
Lakayt kalma sen buna
Yap diyorsa bunu Hak;
Dokun suya sabuna!
Suni ise nezaket
İşin gücün sırf oyun
Yok, mu başka bir derdin?
Geçti boyumu boyun
İnan evlat çok gerdin!
Demi yok mu bu işin?
Bakma halkın lafına, Hakkın hükmü yürürken!
Tercihi yanlış yapmak, kul için büyük hata.
İlgi duyma gayri’ye, emr-i Kur’an dururken!
Dünya dönse tersine, sen haktan dönme kat’a!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!