Verdin bana binler zarar
Dönmem artık sana dünya
Ciddi, ciddi verdim karar
Dönmem artık sana dünya
Hesapladım çoktan beri
Öyle çok ki azan kul;
Paklar onu ancak nar
Kaldırınca kazan kul;
Hakkı olur çılgın har.
Malum ehl-i irfana;
Biri kalkıp dese ki; doldu bu gün miadın;
Yine böyle gafletle, yaşar mıydın de gönül?
Ve bilseydin nüfustan silinecek o adın;
Söyle yine haddini, aşar mıydın be gönül?
Delikanlı dedikse; demedik ki delir sen?
Dellenmeyi bırak da; az birazcık akıllan!
Kime olur zararı, sen gerçekten delirsen?
Bilmez misin hayatta, olur her şey akıl’lan?
Ne bu sinir ve gadap? Az birazcık halim ol!
Ümit bildik biz seni!
Delirtmesin his seni!
Hoş istersen hisseni;
Delikanlım dellenme!
Kem hallerle hâllenme!
Demem o ki ey kardeş;
Allah birdir olmaz beş!
Madem yoktur ona eş;
Tek İlahın onu bil!
Oyken Rahman ve Rahim;
Demedim mi tapma haz’a?
Dedim ama sen takmadın.
Dedim; yoksa yersin ceza!
Sözlerime hiç bakmadın.
Dedim; asla düşme gafa!
Sınav deyip geçmeyin!
Bu sınav başka sınav.
Zor zannedip kaçmayın!
Dönüşsün aşka sınav!
Erkek kadın her ergin;
Çıktığında o deccal, son deminde zamanın;
Sakın ona aldanma, yoksa gider imanın!
Çünkü nar’a nur deyip, nura da nar diyecek.
O gün nar’ı tercih et, onda zira emanın!
Her diline geleni, söyleyemez bir mü’min!
Çünkü fem’den çıkanın, vebali var vebali!
Edep denen bir şeyi emrederken son hak din,
Bu dine inanlar, yok sayamaz o hali!
Yalan denen mereti, nasıl söyler inanan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!