Çıkma dünya turuna!
Mutsuz isen bize gel!
Koyma işi yarına!
Hemen bugün bize gel!
Diyorsan ki; gönlüm dar;
Ömür Haktan bir hediye;
Kim söyledi; mahvet diye?
Değerliyken o nakitten;
Çarçur ettin; de ne diye?
Hayy’dan gelen şu hayat; hızla giderken Hu’ya;
Ört gafleti üstüne, oyalan şair oyalan(!)
Her an yorgan yırtılıp, bitecekken o rüya;
Sakın kalkma uykudan(!) oyalan şair oyalan!
Öyle çok ki deliren; ekser olmuş anormal
Çıra yakıp arasan, zor bulunur bir normal
Dünya için ukba’yı, feda eden akil mi?
Bu yanlışı yapana; mümkün ise de normal!
Bu makamda bu hava?
Kaldırır mı şu dava?
Sanki cennet bedava(!)
Olmadı hocam olmadı!
Hak yerini bulmadı!
Şuur gelmez gündeme, kahirlerin yadında;
Biri ondan dem vursa; boykotlara başlanır!
Bilinçsizlik modadır, ekser erkek kadında;
Kim adete uymazsa, apar topar dışlanır!
Ne yazık ki bu illet, mekan tutmuş vatanda!
Şükürsüz femlerde, bulunmaz hayır
Şükreden bir kula, denilmez hayır!
Mucib-i minnetken, sayısız ihsan;
Şakir’e, Hamid’e, göstermen bayır!
Nasıl alır bir insan, şu kelamı fem’ine?
Çünkü o şey sadece; tek İlaha has eda!
Bir şekilde sen onu, soktun ise demine;
Kim layıksa ver geri, ol edepli bir geda!
Der-hatır et Karun’u! Neler gelmiş başına?
Hiç durmadan gezersin, turist gibi dünyada
Sefa için mi geldin, sen bu arza ey kişi?
Kalmadı görmediğin ne bir ülke ne ada
Almıyorsan bir ibret, bırak lütfen şu işi!
Zira hayat imtihan, ne eğlence ne sefa!
Kırk senedir bakarım;
Çözemedim nesin sen?
Yoksa senden bir karım?
Düşmanımsın kesin sen!
Kimi nimet der sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!