Yokluğunu fark ettim, yaş elliyi aşınca;
Bir gün geri dönseydin, bilirdim kıymetini!
Derk ettim değerini, kem hallere düşünce;
Kah öfke kah hasretle, ederim gıybetini.
Ne kadar da kısaymış, ey gençliğim dönemin;
Ey şairden geçinen!
Hani nerde şuurun?
Belli fakirsin dinen!
Tavan yapmış gururun.
Niye onca abartmak?
Dost olmaya müstahak;
Bir dost verse bana Hak!
O sonsuz kereminden;
Lütfeylese cana Hak!
Öyle çok ki ihtiyaç;
Yaptıkların çok tuhaf!
Düşman mısın, dost musun?
Her sözünde dolu gaf!
Düşman mısın, dost musun?
Allah, derken; kulluk et!
Her tavır’ın acayip!
İnsan mısın, cin misin?
Çok aykırı ve garip!
Cahil misin, hin misin?
Niyet benzer na-hoşa!
Varsa hoşa merakın? Bak Ayet’e Hadis’e!
Öğren, yaşa ve de yay, her ikide ne dese!
Hiç boşuna arama, yok âlemde daha hoş!
İşte budur cihanda; en muhteşem hadise!
Benlik denen şey nedir?
Nam-ı diğer enedir!
Şayet ıslah etmezsen;
Öldürücü kenedir!
Bir adı da egodur!
Akil iken bir beşer; neden şaşar ve düşer?
Demek şerre değil de; hayra benzer bazı şer!
Süper olsa bir akıl; her konuyu çözemez!
Yoksa önde önderi; her sahada gezemez!
Bir robottan farkın yok, bu ne menem yaşama?
Ya; ona bir ruh üfle, ya da; böyle yaşama!
Zira dindir hayatın, hem nuru hem esası;
Esaslı hayat için; bol nur nefyet yaşam’a!
Yok ki senin bir elin;
Olsun malın içinde!
Ödendiyse bedelin;
Çık karşıma “niçin” de!
Allah ise tek Malik;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!