Paçaların tutuşmuş;
Yanıyorsun vatandaş!
Gaftan beynin uyuşmuş;
Tınmıyorsun arkadaş!
Sarmış ateş gövdeyi
Altmış olmuşken yaşın;
Hiç hoş değil uğraşın!
Demiyorsa ak başın;
Yanlış yapma beybaba!
Halin harap hey baba!
Çıkar günde bin bidat;
Hiç hoş değil alamet!
İnsi bozar her icat;
Yakın gibi kıyamet!
Moda denir herzeye
Yer vermezsem kalbimde, ölene dek imana;
Dünya bana ağlasın, vay bana vaylar bana!
Gafillerle bir olup, uyar isem zamana;
Dostlar kara bağlasın, vay bana vaylar bana!
Bırakırsam yüzüstü, en mukaddes davayı;
Böyle ise kaderim?
Boşunadır kederim.
Ona isyan edersem;
Dünya uhra hederim.
Haktan ise takdirim;
Dua; Haktan talep ise;
Matlubumu ona derim.
İstediğim her ne ise;
Verir misin ya Rab derim?
Zira yalnız odur hami!
Tam kırk sene bekledim, gelsin diye mehdiyi!
Ama asla çarpmadı, nazarıma o iyi!
Meğer mehdi evimin, içindeymiş be dostlar!
Yani Kur’an verirmiş; bana lazım o şeyi!
Üç beş iman yoksunu, şov peşinde sokakta
Hepsi olmuş hakperest(!) ısrarcılar bir hak (!) ta
Hangi dinin düsturu, cinayete savunmak?
Siz söyleyin ey dostlar, Hak var mıdır na-hak ta?
Dünya sınav yeridir; kimse kalmaz bu yerde!
Yazmış bunu yaratan; ta ezelden kaderde!
Madem öyle ey nefsim; ciddi çalış uhra’ya!
Cennetlere layık ol, kalma orda kederde!
Canın Cennet istiyorsa;
Beleş değil o bilesin!
Dilin budur kast diyorsa;
Çok ağlayıp az gülesin!
Cennet, cennet dedikleri;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!