Söyler misin bay münkir; İnkarına ne sebep?
Varsa haklı gerekçen, de ki; buna şu sebep!
Dinden çıkma boşuna, makul neden olmadan!
Yapar bunu sadece; Hak düşmanı bir nadan!
Zaman ahir zamandır, hız kazandı sınavlar;
Hele, hele kadınlar; çok zorluyor beşeri!
Her şey ile imtihan, her safhada sınav var;
Ve bir kısım nisa’lar; tevlitteler çok şerri!
Etmiş arzı istila, ardan yoksun kişiler;
Ey fitnenin menşei, ins kılıklı parazit!
Ey ekpek-ül küpeka, adı bizden kara it!
Yeter artık kalpleri, bulandırıp bozduğun!
Bir an önce geberip; yerin olan nar’a git!
Bırak oyun oynaşı;
Bil vazifen bu değil!
şuurla doldur başı;
Dön Rabbine ve eğil!
Onca ikram ihsanın;
Bu caddeden ayrılma, berdevam ol yoluna!
Kulak asma denene, zira tarzın pek doğru!
Bence felah isteyen; şu tarikte buluna;
Tabi isen Resule; bil sülukun çok doğru!
Biz dünyayla heder olduk
Kurtulana helal olsun
Onu sevip bela bulduk
Sevmeyene helal olsun
Yaktı bizi onun aşkı
Şu can sıkan nakarat; incitiyor bay dadaş!
İnat kokan teranen, elem verir arkadaş!
Gına geldi bilesin; plağının sesinden;
Dilim seni kırmadan, düş yakamdan be kardaş!
Çok hoş idin çocukken
Pek severdim seni ben
Bi-hoş oldun çocuk sen
Büyük oldun de neden?
Kaç mektebe gönderdim;
Din değilse azık sana?
Milyar kere yazık sana!
Lazım bence çok acilen;
Bir tabib-i hazık sana!
Delil, bürhan yok ise; şüphelere aldırma!
Zira onun ekseri, kör şeytandan tuzaktır!
Madem öyle hakikat, başı, zanna daldırma!
Mü’min yersiz vehimden, fersah, fersah uzaktır!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!