Senin gibi rab var iken âlemde;
Niye kalsın şu gönül’üm elemde?
Kulluğuna yönelsem de son demde;
Umuyorum mağfiretin bol olur!
Malum sana, çok birikti kusurum!
Fani diye bir şeyi, mümkün değil sevmemek!
Madem içte duygu var, mecbur elbet muhabbet.
Benim gayem bir şeyi, kıymetince sev demek!
Mahbup baki değilse; ona göre kıl kamet!
Her çalana açılmaz, kalp denilen o hane!
Nefs elinden bizarım!
Medet senden Allah’ım!
Arşa çıkar fizarım!
Medet senden Allah’ım!
Bitmez asla talebi
Bol olunca imalat(!)
mehdi (!) düştü pazara
Çok olunca mamulat(!)
Çarpar elbet nazara
Öyle bol ki üretim(!)
Bizimkisi en hoşu(!)
Alman elden na-hoşu!
Geliverin bi koşu;
Mehdiye gel mehdiye;
Bir alana bir hediye(!)
Bilmiyorum geriye şu ömrümden ne kalan;
Kalsa bile bin sene, lika ister bu canım.
Dar geliyor ruhuma, dünya denen şu alan;
Yaklaştıkça o vuslat, artar her an heyecanım.
Onca zaman yaşadım, anlamadım ben bir şey;
Hani sen de mü’min’din?
De nerende iman din?
Amel yoksa ey mü’min;
Meyletmeden eylem’e;
Lütfen yalan söyleme!
Yıllar yılı uğraştım, tutamadım tam seni!
Biliyorsun her defa, hüsran oldu o sonuç.
Ne olursun boğmadan, yeis ile gam beni;
Hiç olmazsa bir defa, yakala ve tut oruç!
Niyetimde şüphem yok, ama ardı gelmiyor!
Ey hayata tapan zat!
Şu yaşamın bir fırsat
Kim diyorsa yanlış der;
Limon misal sıkıp at.
Emanetken o sana;
Niçin geldin bu dünyaya;
Bilmiyorsan yazık sana!
Etmiyorsan bundan haya;
Yazık sana yazık sana!
Kul değilsen yaratana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!