İttika’nın mealiyse havfullah;
Ona uyan bir hal lütfet Allah’ım!
Muttaki’ye münhasırsa ise sırf felah;
Onun için emel lütfet Allah’ım!
Muaf eyle gadabının celbinden!
İstedim ki okuyup, olsun oğlum bir adam;
Onun için onca yıl, her bir yere yolladım!
Onca yılın sonunda, sen olunca bir nadan;
Adamlığın pek kolay, olmadığın belledim.
Ne kurs kaldı ne mektep, gitmediğin bölgede!
Varsa kalpte çok hasar;
Olma asla karamsar!
Basiret isterse basar;
İslam’a gel İslam’a!
Gerek ise bir gemi;
Hangi kafir soktuysa, şu illeti ser’ine;
Mahkum etmiş aklını, dine uymaz bu sava.
Batılları ders verip, hak hakikat yerine;
Gururunu okşayıp, getirmişler bil tav’a!
Ne imiş de efendim; üstün ırkmış şu millet
Ya kâfir ol ya mü’min!
Kalma dostum Araf’ta!
Son din iken kâmil din;
Kalma lütfen Araf’ta!
Zindan yapıp vicdanı;
İsyan için yok sebep;
Kulun hakkı; hamd, şükür!
Teşekküre çok sebep;
Küfrü bırak yap şükür!
Az da, çok ta; deneme
İnsan isen sen eğer;
Tetkikata ver değer!
Aradığın kıymetse?
Din-i Hak’ta o değer!
Mü’min isen sen eğer;
Değil isen silme kör;
İnkâr etme ikrar et!
Görür iken olma kör!
İnkâr etme ikrar et!
Mertlik varsa ser’inde;
Elli yılı aşkındır, tattım türlü hazzını
Hakk-el yakin yaşadım, onca bahar yazını
Düştü gayri bu gönle, beka aşkı ey dünya!
Bundan böyle katiyen, çekmem senin nazını.
Ayn-el yakin gördüm ki senin aşkın bir bela
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!