Tebliğ farzdır velâkin;
Bu işte cebir olmaz!
Duyurulur sakin, sakin;
Anlatan Cabir olmaz!
Teklif farzdır muhtaca
Tereddüde yok mahal;
U dönüşü yap derhal!
Yoksa seni ötede;
Nara sokar bil bu hal!
Sanıp kendin tek beter;
İfsat eder çok kalbi, nisaların sesleri
Bozulmaktan korkarsan, haram savt’a et dikkat!
Ve bilhassa ses hoşsa, tahrik eder hisleri
Kulak verme her sese, böyle madem hakikat!
Kimilerin zaafı, paraya ve puladır
Tadı kaçtı bu âlemin, göçmek gerek ebetlere
Nefse kalsa geç gitmeyi, ölmemeye arar çare
Kalpse diyor yeter artık, veda et de şu betlere;
Vuslat için bir yol ara, bir an önce o tek yâr’e!
Koyup türlü şirki sen;
Tevhide gel tevhide!
Gerçekten mü’min isen;
Tevhide gel tevhide!
Yol verip her ilaha;
Gece gündüz üflesen de, asla kat’a sönmez o şems!
Hiç boşuna helak olma, izin vermez onu yakan!
Öyle azim bir şems ki bu din, sönük kalır yanda güneş;
Onu yıkmak istesen de; fırsat vermez ona bakan!
Din yerine tabi kılma zanlara!
Doğru tarza kail eyle Allah’ım!
Gece gündüz şevk doldurup anlara;
Baştan gafı zail eyle Allah’ım!
Hakkı sevdir, hakkı yaşat fakire!
Her insanım diyene, olur vermek bir hata
Zira ekser âdemler, insan olamaz kat’a
İnsanlık büyük makam, herkese olmaz nasip
Azami gayret gerek, çıkmak için o kata.
Şayet maddi rütbeyle, ölçülürse seviye
Tekellümü hep boşsa;
Telaffuzu na-hoşsa;
Yani o hep bi-hoşsa;
Vah dillere, dillere!
Yabanlarsa niyaza;
Onu Hakka uydur da;
Uyma ona Abdullah!
Ve de her tür hayır da;
Koyma sona Abdullah!
Kendin ona bin ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!