Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Her gölge bir ışığın izini taşır,
Karanlık içimde bir umut arar.
Rüzgâr saçlarında baharı kaşır,
Karanlık içimde bir umut arar.

Göğsümde bir kuşun kanadı yaşar,

Yorgun Gönül

Gece, bir başka giyer siyahı.
Ruh yorgun gönül, ten yorgun.
Yıldızlar sönük bekler sabahı.
Ay yorgun gönül, tan yorgun.

Nazur

Varlığın aynası yokluk olunca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.
Yıldız mum misali sönük yanınca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.

Tanır Gönül

Yaralıya derdin sorma,
Dertli efkarlanır gönül.
Karanlıkta gölge olma,
Yar gölgeni tanır gönül.

Yorgun Bir Ömür

Mezarlıktan farkım kalmadı şimdi,
Yoruldu bedenim, yük taşıyamam.
Gençlikte hayaller bir başkaydı,
Yoruldum, yorgunum, yük taşıyamam.

UNUTMA

Nedir bu sitemin, nedir bu nazın?
Nazlı gül de gül açmaz, unutma.
Ömür bir gecenin, ölüm sabahın;
Gül sabahı, şita da açmaz, unutma.

Kimi bu âlemde gül gibi açar,
İnsan, insanlıktan her zaman kaçar.
Kimi düz ovada yolundan şaşar,
Yolu yamuk olan, yamaçtan utanır.

Kimi ilkbaharı kış gibi yaşar,

YALANDIR
Aldanma dünyanın süslü yanına,
Deryası, denizi, gölü yalandır.
Garip bülbül gibi konma dalına,
Yaprağı, gövdesi, gülü yalandır.

Mezar serin, sana toprak kış olmaz.
Güneş vurur üstten, sanma yanarsın.
Can bir nefes gider, dönüşü olmaz.
Yoksul bağından gül alma, yanarsın.

Doğru yoldan sapıp eğri giderken,

Kısmet

Bir şeyin kısmet ise kimse engel olamaz,
Vakti gelmeden hiçbir çiçek açamaz.
Mevlânâ’nın yazdığını aciz kullar bozamaz.
Yazılmamışsa alnına, kader seni bulamaz,