Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

En güzel varlıktır, tanı insanı...
Ar edip dünyada sırrını tutan.
En güzel varlıktır, tanı insanı,
Çilekeş olup da ağılar yutan.
En güzel varlıktır, tanı insanı...

Ey deli gönül,
Yorulmam deme, ey deli gönül.
Bir gün gelir felek seni de yorar.

Gece rüyaların yalan çiçeği,
Bir seher vaktinde açsa ne olur?
Balçıkla sıvanmaz ölüm gerçeği,
Bir mezar üstünde açsa ne olur?

"Ben yüceyim." diyen dağı var gibi,

Neye Yarar

Utanma duygunuz bir an ölmüşse,
Hayalî huzurda af neye yarar?
Bedenin nefsine yenik düşmüşse,
Yeşili zümrütten kaf neye yarar?

Neyler Sin

Nemlenir gözler dur durak bilmez,
Her gece hayale dalar, neyler sin?
Yüküm mü çok ağır, sırtımdan inmez,
Islanmaz ummana dalar, neyler sin?

Semaya Doğru

Dereler taşar pak gönüllere,
Akarken sel olur deryaya doğru.
Bülbülün arzusu gonca güllere

Oğul...
O âlem örtülü, güzel âlemdir.
Hepimiz affa muhtacız, oğul.
Kaderi yazan, yüce kalemdir.
Kazayı aklından çıkarma, oğul.

Gel Şimdi Kendini Sorgula Gönül

Şu ömür, güneşin gelip batmadan,
Gel şimdi, kendini sorgula gönül.
Ölüm kuyusuna girip yatmadan,
Gel şimdi, kendini sorgula gönül.

Ömür Sermayesi

Siyahken beyaza döndü saçların,
Gurbetten gurbete göçüp giderken.
Yıpranmış el, ayak, göz ve kasların,
Ömür denen sermayemiz biterken.

Perişan

Divane gönül beyhude gezer.
Yorulmuş beden, dizler perişan.
Yer ağzını açmış, yutmadan ezer.