Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Göçmüş Garibim

Bir insan gördüm, yerde yatıyor,
Küsmüş dünyasına, göçmüş garibim.
Dalmış rüyasına, gözler bakmıyor,
Ruh bedenden çıkmış, uçmuş garibim.

Gölgenin Ağıtı

Gölge...
Siyahken saçlar, döndü beyaza.
Adanmış ömür de yar diye diye.

İNSAN TOPRAĞIN ÜSTÜ İÇİN DEĞİL
ALTI İÇİN YAŞAMALI...

GÖNÜL

Kefenini seccade yap ibret almak için,

Gönül Dağım'a Yağıyor Karlar
Tüpiye tutuldum, gören olmadı.
Ötüşür baykuşlar, virandır bağlar,
Feryat eder bülbül, duyan olmadı.

Gül kurumuş, diken çıplak kalmış,

Gönül Dile Gelir, Susar Her Lisan

Demir şekil bulur usta düşünde,
Gönül dile gelir, susar her lisan.
Çelik, bir nağmeye dönüşür elinde,
Gönül dile gelir, susar her lisan.

Gönül

Gün vurup dağlara şafak atarken,
Buz tutar yüreğin, ısınmaz gönül.
Geceyi gündüze yaslı katarken,
Buz tutar yüreğin, ısınmaz gönül.

Benliğini Ver Toprağa

Huzur ile aç gözünü,
Benliğini ser toprağa.
Esirgeme son sözünü,
Benliğini ver toprağa.

Bilesin...

Yaptığın yanına kâr kalır sanma,
Bir gün hesap gelir öne, bilesin.
Son nefeste pişman olursun amma,
Pişman olsan bile faydası yok, bilesin.

Bilmem...
Bir gonca idi, açmadan soldu.
Yeniden baharda açar mı bilmem.
Şu yaralı yüreğe kar attı durdu.
Yüreğin ateşi kaçar mı bilmem.

Adım Adım

Sevenler anı yaşar, sevda bu, doyamazsın.
Patika bir yolda yürürsün, adım adım.
Anlamadan sen seni, sen yârı anlamazsın.
Kalpten kalbe giden yolda yürürsün, adım adım.