Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Benliğini  ver toprağa

Huzur ile  aç  gözünü
Benliğini ser topraga
Kaybetme gönül özünü
Benliğini ver toprağa

Bilesin..
Yaptığın  yanına  kar kalır sanma.
Bir gün hesap gelir  öne  bilesin.
Son nefeste pişman olursun amma.
Pişman olsan bile faydası yok  bilesin.

Bilmem...
Bir gonca idi  açmadan  soldu.
Yeniden baharda açarmı bilmem.
Şu yaralı yüreğe   kar attı durdu.
Yüreğin  ateşi kaçarmı  bilmem.

Bir gemi misali..

Bir fırtına  kopup güller in yele
Savrulup giderken bakarsın gönül
Yaprağın sararıp  düşerken yere
Yel vurur  dağlardan aşarsın gönül

Bir gün 

Hak ile hakikatı arayan gönül
Doğruyu gözlerin görmez mi bir gün
Derdi sırta sarıp  taşıyan gönül
Şu Aşk denen sırra ermez mi bir gün

Boşu boşuna
Gönül hanesine bir dert dolarsa
Çıkmaz gayret etme boşu boşuna
Zaman her şeye çare olursa
Sabrı ziyan etme boşu boşuna

Çevirme yüzünü, bir sağa,bir sola.
Gönlünde vesvese, kalmasın
gönül.
Ne, garip dünyada ne ukba da ola.

Dertli pınar
Aramızda dağlar var, taşlar utanır.
Kavgamız bu yolda,ondan sevgili.
Ruh bedende yaşar ecel kıskanır.
Kavgamız bu yolda,ondan sevgili.

Kaşirsan yarayı Kemale ermez.
Sönmez ateş,alev alır yanarsa
Derya olur yaşın,yar yüzün gülmez.
Dert içinde,dertli  yaran kanarsa...

Yusuf şeker.

Dostların
Gökde, bir  yıldız  misali.
Tek,tek, kayar dostların.
Gün görmemiş,yorgun hali.
Hercümerç, ister dostların.