Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Kuruttun gülleri bağı çöl ettin
Soruyorsun şimdi  sen kimsin diye
Ağartdın saçımı yaşı göl ettin
Soruyorsun şimdi sen kimsin diye

Yen korkuyu şu şitanın sonunda.
Bir boşluktan sızıp,çıkmak istersen
Ayan olur,bu gecenin sonunda.
Seher vakti kalkıp,seyran istersen

Gönüldeki ağ'yar'ları terk eyle.

Tanır gönül...
Yaralıya derdin sorma
Dertli efkarlanir gönül
Karanlık da gölge olma
Yar gölgeni tanır gönül

Yük taşıya mam

Mezarlık dan farkım kalmadı şimdi
Yoruldu beden im yük taşıya mam.
Gençlikte hayaller bir başka idi.

UNUTMA

Nedir bu sitemin nedir bu nazın
Nazlı gül de, gül açmaz unutma
Ömür bir gecenin ölüm sabahın
Gül sabahı şita da açmaz unutma

Kimi bu alemde,gül gibi açar.
İnsan insanlıktan,her daim kaçar.
Kimi düz ovada, yolundan şaşar.
Yolu düz olmayan,yamaç utanır.

YALANDIR
Aldanma dünyanın süslü yanına.
Deryası, denizi, gölü yalandır,
Garip bülbül gibi konma dalına
Yaprağı gövdesi gülü yalandır.

Yorgun Gönül

Gece,bir başka giyer siyahı.
Ruh yorgun gönül,ten yorgun.
Yıldızlar, sönük bekler sabahı.
Ay yorgun gönül, tan yorgun.

BİZİM ELLERDE
Ne ağası kalmış,nede beyleri.
Viraneye dönmüş,bizim ellerde.
Taş üstünde taş yok, yıkık evleri.
Baykuş sahiplenmiş,bizim ellerde.

Eylülde esen bu serin yellerin
Anlamı yok şimdi sen olmayınca
Baharı süsleyen renkli güllerin
Anlamı yok şimdi sen olmayınca

Buz tutmuş yüce karlı dağların