Mahallede iki ev uzakta bir komşu, Satılmış
Hiç sevemedik birbirimizi, ıtriyatımız zıt yaratılmış
Yüzünü güneş yakından görse doğmaz sabaha
Zihni oldu bitti varrlıkta, zenginlikte, şöhrette, tamahta
Yüreğimle savaştım
Olamadım galip
Bedenimle boğuştum
Olamadım sahip
Her ikisini de ben taşırım
Şu hayat çok garip
Benim için ne yaptın dedi
Sadece elimin emeği vardı
Belki gördü belki görmedi
Şehrin duvarlarına aşkımı yazdım
Sen zemheri ayazına kapılmış yüreğime bahardın
Susuzluktan kurumuş, suskun dilime niyazdın
Çıkmaz karanlık sokaklarımı aydınlatan Ay'dın
Titrerken sensizlikten yüreğim, sen bana kıyamazdın
Kim girdi aklına, kim girdi gönlüne de böyle caydın
Bugün yeşil elbiseni giymiştin
Bir gelenin olacağını mı hissettin
Elinde siyah çantan ile sokakta
Yürürken
Bastığın kaldırım taşları çatlamakta
Akasya kokularını getiren rüzgârın
İki asker girdi sokağınıza
Öyle asıl öyle vakur
Ayağa kalkıp elimi götürdüm şakağıma
Karşılarında böyle rezil böyle ezik
Onlar vatan nöbeti tutarken
Ben senin nöbetindeyim
Birkaç gündür iyi hissetmiyordum
Bir sen iyi geliyordun gördüğümde
Dün öğle vakti kendimi kaybetmişim
Almış götürmüş beni cankurtaran
Gözümü açtığımda bir asistan doktor
Kalbimi dinlemek için hazır
Bir ağırlık çöktü üzerime
Sanki kaf dağını omuzlarıma yüklemişler
Kirpiklerimden tutularak
Gozkapaklarım indirilmiş
Sessizliğin huzuru dolu gecede
Kıvrılıp yatmışım kilime yetimce
Akşamüstü adımların ağır, yorulmuşsun
Boynun bükük, akan selken durulmuşsun
Gelişinle beraber yine sen kokmaya başladı sokak
Üzerine atıldı köpek avaz avaz havlayarak
Rengin solar gibi oldu, kaçındın korkarak
Koşarak uzaklaştın adımlarını hızlandırarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!